فریاد جلیقه های زرد پاریس | اسپادانا خبر
 
 
جمعه، 10 فروردين 1403 - 5:32

فریاد جلیقه های زرد پاریس

شماره: 6140
Aa Aa

ماجرا از زن راننده سی دو ساله ای شروع شد که در یکی از حومه های دور پاریس زندگی می‌کند. او برای کاهش قیمت سوخت طوماری منتشر و از مردم خواست آن را امضا کنند.

ناظران و بازیگران سیاسی فرانسه در اولین روز اعتراضات با تعجب به بیش از ۲۰۰ هزار نفری می‌نگریستند که محورها و بزرگراه‌های استراتژیکی را در سراسر فرانسه بند آوردند. این اعتراضات که به تظاهرات "جلیقه زردها" موسوم شده است نه تنها از کانال احزاب و سندیکاهای سنتی فرانسه شکل نگرفته بود، بلکه بسیاری از معترضان تأکید می‌کردند که برای نخستین بار است که به یک تجمع می‌آیند. در چند روز "جلیقه زردها" توانستند جمعیت قابل توجهی را به خیابان بیاورند و خود را به تیتر یک رسانه‌ها و فضای سیاسی فرانسه تحمیل کنند. - ماجرا از پریسیلیا لودوسکی، زن راننده جوان سی دو ساله شروع شد که در یکی از حومه های دور پاریس زندگی می‌کند. او ماه مه برای کاهش قیمت سوخت در پمپ بنزینهای فرانسه کمپین و طوماری روی اینترنت منتشر کرد و از مردم خواست آن را امضا کنند. لودوسکی، از ساکنان جزایر آنتی است. جزایری که تحت حاکمیت فرانسه قرار دارند. او در درخواست خود نوشته بود قیمت بنزین و گازوئیل به طور مرتب از طرف دولت افزایش می‌یابد. این درخواست اینترنتی لودوسکی اما تا ماه اکتبر ۲۰۱۸ توجه کسی را جلب نکرد. تا اینکه در ماه ۲۲ اکتبر روزنامه "لوپریزین" گزارشی درباره این اقدام راننده منتشر کرد. پس از این گزارش شمار زیادی این درخواست کاهش قیمت سوخت را امضا کردند. همزمان شماری از کاربران فیسبوک، برای حمایت از این خواست، گروهی تشکیل دادند با عنوان "بلوکاژ ملی مخالف افزایش قیمت سوخت". برخی شهروندان هم به صورت خودجوش گروه‌های محلی سازماندهی کردند. شماری از کشاورزان هم در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌ها و کلیپ‌هایی از خودشان منتشر کردند و در آن از شرایط سختی زندگی‌شان گفتند. این جریان اعتراضی از اواخر اکتبر فعال‌تر شد. - جلیقه‌های زرد جلیقه‌های است که بنابر قانون باید در خودروهای همه فرانسوی‌ها باشد تا وقتی ماشین آنها خراب می‌شود و شرایط اضطراری پیش می‌آید، آن را بر تن کنند و منتظر کمک بمانند. عدم رعایت این قانون که در سال ۲۰۰۸ به اجرا درآمد می‌تواند به جریمه نقدی ۱۵۳ دلار برای فرد خاطی بیانجامد. جلیقه زردها یادآور جریان دیگری شدند که در اکتبر ۲۰۱۳ در استان بریتانی فرانسه در مخالفت با افزایش مالیات بر ماشین‌های سنگین شکل گرفته بود. در آن زمان رانندگان و کامیون‌داران معترض نیز به "کلاه قرمز" لقب گرفته بودند. - جلیقه زردها می گویند دلایل اصلی تظاهرات شان، افزایش مالیات بر فرآورده های نفتی، افزایش قیمت سوخت و کاهش قدرت خرید است. قیمت گازوئیل که عمومی‌ترین سوخت مصرفی در خودروهای فرانسه است در ۱۲ ماه گذشته حدود ۲۳ درصد افزایش داشته و به طور متوسط به ۱،۵۱ یورو در هر لیتر رسیده است. دلیل این افزایش بالا رفتن قیمت جهانی نفت در ۱۲ ماه گذشته پیش از سقوط اخیر و همچنین مالیات مازادی است که دولت امانوئل ماکرون برای حمایت از کمپین خودرو سالم و سوخت سالم بر مواد هیدروکربن در سال جاری میلادی قرار داده که به ازای هر لیتر گازوئیل حدود هفت و نیم و برای هر لیتر بنزین حدود چهار سنت بر قیمت عادی سوخت افزوده است. رئیس جمهور فرانسه افزایش سه چهارمی قیمت نفت را دلیل اصلی افزایش هزینه سوخت اعلام کرده و افزایش مالیات سوخت‌های فسیلی را فشاری برای سرمایه‌گذاری جهت رسیدن به سوخت‌های جدید و سالم‌تر اعلام کرده است. رسانه‌های فرانسوی نارضایتی عمومی ازعدم رعایت عدالت اجتماعی را از دلایل کلی این اعتراضات و حمایت از آن برمی‌شمرند. افزایش مالیات سوخت از جمله برنامه‌های دولت امانوئل مکرون بود که در اواخر ۲۰۱۷ به تصویب رسید. نتایج این سیاست با افزایش قیمت نفت در اکتبر سال ۲۰۱۸ بیشتر به چشم آمد. هرچند اعتراضات جلیقه زردها به سرعت رنگ و بوی سیاسی‌تری پیدا کرد و معترضان اکنون استعفای امانوئل مکرون، رئیس جمهوری را از جمله خواست‌های خود برمی‌شمرند. - رسانه‌های داخلی فرانسه می‌گویند معترضان عموماً کسانی را شامل می‌شوند که در انتخابات‌های فرانسه رأی نمی‌دادند. این جمعیت نیز بیشتر در مناطق روستایی و حومه‌های دورافتاده شهرهای بزرگ فرانسه سکونت دارند. به این ترتیب معترضان را می‌توان کسانی توصیف کرد که یا در مناسبات اجتماعی و اقتصادی به حاشیه رانده شده‌اند یا از میان طبقه متوسطی هستند که به مرور فقیر شده‌اند. بسیاری از معترضان گفته‌اند آنها برای بار نخست است که در یک تجمع شرکت می‌کنند. علاوه بر این، در ویدیوهایی که حامیان جلیقه زردها در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند، احساسی "از طردشدگی و جداافتادن" به چشم می‌خورد. بنابر گزارش‌ها، معترضان بر این نظرند که صدایشان نه از سوی نمایندگان احزاب و سندیکاهای سنتی و نه از جانب روشنفکران و هنرمندان بازتابی نمی‌یابد. اخیراً "لومند" از زبان یکی از جلیقه زردها تیتر زده بود که "روشنفکران از پایان جهان سخن می‌گویند در حالی که جلیقه زردها از پایان ماه می‌گویند". - بنابر بر نظرسنجی مؤسسه ب و آ، ششم و هفتم نوامبر، ۶۵ درصد فرانسوی‌ها از جریان جلیقه زردها حمایت کردند. همچنین ۴۲ درصد گفته بودند در تجمع آنها شرکت می‌کنند. یک هفته بعد یعنی ۱۳ و ۱۴ نوامبر این آمار بر اساس نظرسنجی مؤسسه الب افزایش یافت و حدود ۷۳ درصد فرانسوی‌ها از حرکت جلیقه زردها حمایت کردند. ۷۰ درصد هم گفتند دولت باید پروژه افزایش مالیات بر سوخت را متوقف کند. بنابر همین نظر سنجی، ۸۵ درصد حامیان جلیقه زردها از قشرهایی هستند که فرانسوی‌ها از آنها به عنوان قشر "مردمی" یاد میکنند؛ یعنی طبقه متوسط رو به پائین. بر اساس آمار مؤسسه اودوکسا،۲۱ و ۲۲ نوامبر، ۸۲ فرانسوی از توقف برنامه دولت مکرون برای افزایش مالیات بر سوخت حمایت می‌کردند. همچنین ۶۶ درصد نیز خواستار ادامه اعتراضات جلیقه زردها بودند.

تصاویر برگرفته از ایلنا و مهر

فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
فریاد جلیقه های زرد پاریس
برچسب ها: 
نسخه PDF نسخه چاپی ارسال به دوستان