صداوسیمای ایران تحت فرمان گروه‌های خارج از این سازمان است
محمد هاشمی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب اظهار داشت:
در ایران حالتی به عنوان قهر ملی نداریم البته لازم است در روزهایی که کشور درگیر مشکلات زیادی است همدل و متحد باشیم تا بتوانیم موانع را از میان برداریم.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از اعتمادآنلاین، این فعال سیاسی گفت:
متاسفانه برخی از رفتارها هم باعث دلخوری می‌شود و هم ناکارآمدی به وجود می‌آورد به عنوان مثال همین مساله رد صلاحیت‌ها که در ادوار مختلف مشاهده شده و گروهی را از حضور در انتخابات محروم می‌کند. این در حالی است که اگر همه گروه‌ها بتوانند فرصت ابراز وجود پیدا کنند، بی‌شک شاهد موفقیت‌های بیشتری خواهیم شد.
او توضیح داد: ایران این روزها گرفتاری‌های زیادی دارد و دولت به عنوان متولی اصلی امور اجرایی کشور تلاش می‌کند به نحوی وضع موجود را به حالت مطلوب برساند اما باید متذکر شد که دولت به تنهایی نمی‌تواند بر تمام مشکلات فائق آید و به همین دلیل قوای دیگر هم باید به اندازه توان خود تلاش کنند تا با همگرایی مشکلات حتی‌المقدور کاهش یابد.
هاشمی ادامه داد: در چند ماه اخیر کرونا هم مزید بر علت شده اس، بنابراین همه باید اختلاف سلیقه‌ها را کنار بگذارند تا به کمک یکدیگر این بحران را پشت سر بگذاریم. به هر حال کرونا همزمان بخش‌های اقتصادی، سیاسی و حتی فرهنگی را به طور جدی تهدید می‌کند و به همین دلیل خروج از این شرایط به عزمی جزم احتیاج دارد که روشن است، با چنددستگی و کوک کردن ساز مخالفت نمی‌توان در اجرای برنامه‌ها موفق بود.
رئیس سازمان صداوسیما در دهه ۶۰ تاکید کرد: صداوسیما بلندگوی نظام است و به همین دلیل همه برنامه‌ها و فعالیت‌های این سازمان باید در راستای شکوفایی و پیشرفت عمومی باشد با این حال متاسفانه گاه برنامه‌های تفرقه‌انگیزی از تلویزیون پخش می‌شود که می‌تواند آثار بسیار سوئی بر جا بگذارد.
او اضافه کرد: اشکال مدیریت صداوسیما این است که همه تصمیم‌هایش در درون سازمان گرفته نمی‌شود. در واقع صداوسیما تحت فرمان گروه‌های خارج از این سازمان است که آنها برنامه‌ها و در کل تفکر و عقیده خود را به رسانه ملی تحمیل می‌کنند به همین دلیل هم برنامه‌های تفرقه‌افکن و زیان‌رسانی از تلویزیون پخش می‌شود.
محمد هاشمی گفت: هم صداوسیما، هم دولت و هم سایر ارگان‌ها و نهادهای نظام باید در این شرایط خطیر به یاری همدیگر بشتابند تا شاید از این طریق پتانسیل موجود در کشور به جای هزینه‌‌سازی و تنش‌زایی، صرف کاهش مشکلات و در نتیجه افزایش رضایتمندی عمومی شود
