این روزها سخن از یک جرّاحی بزرگ در اقتصاد کشور است اما اگر در اتاق عمل همچنان همان رزیدنتهایی به کار جرّاحی باشند که آزمون و خطاهاشان در گذشته موجبات وضعیت فعلی را فراهم آورده دیگر چه چیز از این بیمار باقی خواهد ماند؟
به گزارش اسپادانا خبر، روزنامه اطلاعات در یادداشتی نوشته است:
با نگاهی به کشورهایی که در ثروت طبیعی و خداداد و نیز نیروی انسانی کارآمد و متخصص قابل مقایسه با ایران نیستند اما در بهرهوری موفقاند درمییابیم که حلقهی مفقودهی ما «بهکارگیری قابلیّت و کفایت» است... واما چرا این حلقهی گمشده- که به راحتیاش میتوان پیدا کرد- به چشم بانیان وضع موجود(!) نمیآید خدا داند! بستن پوستههای ضخیم و تنیدن تارهای سخت به دور خود و راهندادن متخصصان دلسوز، کاربلد، درستدرسخوانده و وطندوست چه ارمغانی برای ملک و ملت خواهد داشت که هنوز و همچنان درِ تمامِ سطوح مدیریتی یا بر پاشنهی نسل اول انقلاب میگردد یا بر دهه شصتیهای گلچینشده از فلانجا و بهمانجا؟ حاشا و کلّا که سر و کلّهی چهارنفر غیرآشنای ما اما آشنا به فن و تخصص در این میانه نمایان شود! استغفرالله!
در ادامه یادداشت آمده است:
اکنون که علناً سخن از جرّاحی بزرگ در بزرگترین درد کشور است لااقل از چند جرّاح که دست سبکتر و دانش سنگینتری داشتهباشند بهره گرفتهشود که این بیمار مضطرّ به اندازهی کافی از دستِ رزیدنتها و دستورزانِ کارورز آزمون و خطا دیده و درد و زجر کشیده. دیگر به کجای جگرش میخواهند آزمایشی و توکّلت علیالله(!) چاقو بزنند؟
گویند: بر بالین امام علی علیهالسلام پزشک یهودی آوردند. گویم: عجالتاً هنوز مسلمانهایی در جمع ما هستند برای جراحی و درمان این بیمار؛ اگر همچنان نگویند: «از خودِ خودِ ما نیستند!»