
سیدمحمد خاتمی، رئیس جمهور سابق اسلامی ایران در دیدار جمعی از فعالان مسایل زنان و بانوان فعال در عرصههای اجتماعی و سیاسی بر لزوم تفکیک بین عفاف و حجاب تاکید کرد.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از جماران، او گفت:
وقتی خداوند میگوید «لا اکراه فیالدین» یعنی در دین خدا که اصل است زور و اجبار وجود ندارد پس چرا باید در فرع آن زور و تحکم باشد؟
او اظهار داشت:
ما از جامعهی عفیف حمایت میکنیم اما به آن معنا نیست که عفت را با حجاب یکی بدانیم و آن را به زور به جامعه تحمیل کنیم.
وی با بیان این که بزرگترین منشا ایجاد نظامهای استبدادی و دیکتاتوری «من مداری» است گفت:
نمیتوان دموکراسی را از یک مغازه خرید و در کشور پیاده کرد بلکه ما باید تلاش کنیم تا آن را در کشور محقق و نهادینه کنیم. ما باید همدیگر را تحمل و با همدیگر تعامل و حرکت و جنبه های مشترک را پیدا کنیم و از اینکه اختلافها به تصادم منجر شود جلوگیری کنیم.
وی با اشاره ه تعبیری در فقه سنتی بیان کرد:
زمان و مکان دو عنصر تعیینکننده در احکام اسلامی است؛ فرض کنید در یک دورهای خون هیچ فایده و کاربردی نداشت بنابراین هیچ ارزش خاصی برای دیگران نداشت اما وقتی معلوم شد خون مایه حیات است ارزش پیدا کرد و موضوعات پیرامون آن و احکام و قوانین در مورد آن متناسب شد. در یک دورهای حتی در مترقیترین نگاه به زن گفته میشد که «مرد از دامن زن به معراج میرود» اما الان این نگاه وجود دارد که چرا زنان خودشان نباید به معراج بروند و چرا باید فقط به عنوان وسیلهای برای رشد مردان در نظر گرفته شوند و چرا این رشد در وجوه معنوی در قالب تصویری مردانه صورتبندی میشود و زنان در این نگاه کجا هستند؟ در گذشته چون نگاه به بدن زنان بود و نگاه تزئینی به زن میشد او را مانند «درّی که باید در صدف باشد» توصیف میکردند اما سؤال این است واقعا خاصیت این درّ چیست؟ آیا به جز یک زینت خاصیت دیگری دارد و اصلا چرا زن باید درّ باشد؟ این تغییر نگاه آن چیزی است که به آن نیاز داریم.