انتظارات بحق مردم برآورده شود

محسنی اژه‌ای در نشست شورای‌عالی قوه قضاییه اظهار کرد:

حضرت امام خمینی (ره) که احیاگر اسلام ناب در عصر حاضر هستند، ایمان راسخ به خداوند را با مردم‌باوری توأمان کردند و این امر یکی از رمز‌های پیروزی امام (ره) بود؛ امام عظیم‌الشأن بر پایه همین نگرش، آن جمله تاریخی را فرمودند که «من تو دهن این دولت می‌زنم! من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم!» برخی تصور دارند که ایمان به خداوند با باور به مردم، مغایرت دارد اما حضرت امام (ره) ثابت کردند که در این عرصه هیچ تغایری وجود ندارد و با اتکال به خداوند و اتکا به مردم متدیّن و انقلابی می‌توان هم طاغوت داخلی را سرنگون کرد و هم بر مستکبران خارجی چیرگی یافت. حضرت امام (ره) توانستند از توده‌های مردمی، بسیج عظیمی برای اعتلای اسلام ناب، خلق کنند و از انسان‌های گمنام، سردارانی بزرگ بسازند. برخی تصور می‌کنند ایمان به خدا با مردم‌باوری مغایرت دارد، امام (ره) در قول و عمل نشان داد این دو‌ مورد ‌با هم مغایرتی ندارند

به گزارش اسپادانا خبر، او با بیان این که همه در مورد وجود فساد اتفاق نظر داریم اما در مورد شیوه مبارزه باید هماهنگ باشیم گفت:

 اگر چه تحقق و گسترش عدالت، امری نیست که در انحصار دستگاه قضایی باشد و سایر بخش‌ها و دستگاه‌ها در کشور نیز در این عرصه دارای تکالیف هستند، لکن یکی از مسئولیت‌های اصلی و قانونی ما در عدلیه تحقق و گسترش عدالت است؛ باید بررسی دقیق و جامع به عمل آوریم که قوه قضاییه چه میزان در امر خطیر تحقق و گسترش عدالت موفق بوده است. بار‌ها تاکید کرده‌ایم که تکریم ارباب رجوع در قوه قضاییه یک اصل اساسی است؛ باید با مردم و مراجعین به دستگاه قضایی، برخورد کریمانه داشت و امور آنها را به سرعت و دقت انجام داد؛ تأخیر در پیشبرد کار مراجعین به عدلیه به هیچ وجه جایز نیست. بعضاً می‌توان با اتخاذ تدابیر و تمهیداتی، فرآیند‌های اضافی را از مراجع قضایی زدود تا پرونده‌های قضایی مردم هر چه زودتر تعیین‌تکلیف شوند؛ یکی از وجوه رضایت‌مندی مردم و تکریم ارباب رجوع، همین پیشبرد سریع و دقیق کار آنها و جلوگیری از اطاله دادرسی‌هاست.

او با اشاره به ضرورت مبارزه علمی، همه‌جانبه و مدبرانه با مظاهر مختلف فساد، گفت:

مبارزه با مظاهر مختلف فساد، رانت‌خواری و ویژه‌خواری یکی از انتظارات بحقی است که از قوه قضاییه وجود دارد. ما در دهه‌ها و مقاطعی، یک مقدار در کار‌ها و حرف‌های‌مان در این عرصه فراز و فرود‌هایی داشته‌ایم؛ یکجا موضوعی را فساد تلقی و جای دیگر، آن را فساد ندانسته‌ایم؛ یک جایی در اصل وقوع فساد اتفاق‌نظر بوده، اما در شیوه‌های برخورد، تفاوت دیدگاه وجود داشته است؛ علی‌ایحال باید در این زمینه نیز رویکرد‌ها و نگاه‌های خود را نزدیک گردانیم؛ باید بررسی کنیم که آیا با همان شیوه‌های مبارزه با فساد اقتصادی می‌توان با مفاسد فرهنگی و سیاسی نیز مقابله کرد؟ آیا نیاز به تحول در قوانین، مقررات، روش‌ها و آموزش‌های مبارزه با فساد وجود ندارد؟ نه فقط در عرصه مبارزه با فساد بلکه شاید در جذب و گزینش کادر قضایی نیز نیاز به تغییر و تحول داشته باشیم؛ آیا با همان شیوه‌ها و ابزار‌های دو دهه پیش می‌توانیم نیرو‌های متعهد و متخصص را جذب و گزینش کنیم؟ آیا برای جذب و به‌کارگیری نیرو‌های نخبه، نیاز به تحول در گزینش‌های خود و آموزش‌های حین خدمت خود نداریم؟ حتی دشمنان در به‌کارگیری ترفند‌های دشمنی و عداوت نیز دچار تغییر و تحول شده‌اند؛ اگر قاضی ذیصلاح ما به این ترفند‌ها و حربه‌های دشمنان آشنا نباشد، آیا می‌تواند هنگام بررسی پرونده عناصر مرتبط با آنها، با جامعیت و درستی، اقدام به صدور رأی نماید؟ یکی دیگر از انتظارات بحق مردم از ما در قوه قضاییه، آن است که مسائل و موضوعات را برای آنها تبیین کنیم و در این زمینه تا آنجا که قانون به ما اجازه می‌دهد با مردم شفاف و صریح باشیم؛ تمامی مسئولان و مقامات در مراجع و مراکز قضایی سراسر کشور چنانچه در حوزه قضایی آنها مسئلی پیش می‌آید که احتمالاً جنبه‌ای ملی پیدا می‌کند، مراتب و اطلاعات کامل و مبسوط را به متولیان امر در مرکز رسانه قوه قضاییه منتقل کنند تا آنها وفق موازین قانونی، با کمک رسانه‌های دیگر مردم را در جریان امور قرار دهند و بدین‌ترتیب از شرارت‌ها، شیطنت‌ها و قلب واقعیت‌ها توسط رسانه‌های معاند جلوگیری به عمل آید. من می‌پذیرم که ایجاد تغییر و تحول در برخی از این حوزه‌ها و عرصه‌های مذکور نیازمند اصلاح و وضع قوانین است، اما بعضاً با به‌کارگیری ایده‌ها، خلاقیت‌ها و نوآوری‌هایی می‌توان در فرآیند‌های کاری تحول ایجاد کرد؛ تحولی که به نفع مردم و در راستای اعتلای امر قضا در نظام جمهوری اسلامی ایران است.

وی با بیان این که وقتی به موقع اقدام نکنیم هزینه‌مان بالا می‌رود اظهار داشت:

در امور حفاظتی و اطلاعاتی باید رویکرد پیشگیرانه و طبیب‌گونه، غالب باشد؛ ما در نظام جمهوری اسلامی ایران و دستگاه قضایی این نظام، به دنبال اصلاح مجرمین هستیم؛ گاهی می‌توان با یک اقدامِ به‌موقع و اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه و طبیب‌گونه از سرایت و عفونی شدن یک زخم، جلوگیری به عمل آورد؛ اما متأسفانه بعضی اوقات در این امر کوتاهی می‌شود و آنگاه که عفونت به کل بدن سرایت پیدا کرد، قطع عضو تجویز می‌شود. باید هر آنچه می‌توان از حواشی پرهیز کرد؛ گاهی بیان یک سخنی که پیرامون آن فکر و تأمل نشده است، حاشیه‌ساز می‌شود؛ این حواشی ما را از متن که همان پیگیری سریع و دقیق امورات مردم است، غافل می‌سازد.