اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت ایران ادامه دارد

 کارگران صنعت نفت دست به تجمع و اعتصاب زده‌اند و خواستار بهبود وضعیت معیشتی خود هستند.
به گزارش اسپادانا خبر، عصر ایران نوشته است:

«هزاران نفر از کارگران صنعت نفت و پتروشیمی در اعتراض به شرایط سخت کار، ایمنی کار، زندگی و حقوق بسیار پایین و همچنین قرارداد‌های موقت و حضور شرکت‌های پیمانکاری به‌عنوان واسطه با کارفرمای اصلی و همچنین خصوصی‌سازی از ۲۹ خرداد دست از کار کشیدند.»
ویدئو‌های منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی نشان می دهد کارگران حدود۶۱ شرکت پیمانکاری که عمدتا در مناطق بوشهر، عسلویه، گچساران،بهبهان، اراک،آبادان، ماهشهر، بندرعباس،کرمان، قشم، جهرم،اهواز، اصفهان، ایلام و قرار دارند با پیوستن به «کمپین ۱۴۰۰» در اعتصاب هستند.

 تجارت نیوز نوشته است:

اعتصاب کنندگان می‌گویند که دلیل اصلی اعتراض‌های آنان وضعیت حقوقی‌شان است و خواستار حذف شرکت‌های واسطه در صنایع نفت و گاز کشور هستند. آنها نصف سال خانواده خود را نمی‌بینند و گاهی در دمای ۵۰ تا ۶۰ درجه در میادین نفتی ۱۲ساعت در روز کار می‌کنند. کارگران صنعت حفاری نفت کمتر روزی را به یاد می‌آورند که بدون حادثه در محیط کار سپری کرده باشند. گاهی پیش می‌آید که در همان گرمای ۵۰-۶۰ درجه آتش‌سوزی می‌شود و هرم آتش در گرمای تابستان نفس‌هایشان را به شماره می‌اندازد. کارگران پیمانی صنعت نفت اما برخلاف تصور عموم حقوق بالایی ندارند و دریافتی آنها برای این کار مشقت‌بار گاهی به ۳ تا ۴ میلیون تومان در ماه می‌رسد.
عباس یوسف‌زاده، کارشناس ارشد عملیات حفاری صنعت نفت درباره شرایط سخت کار پرسنل شاغل در صنعت حفاری می‌گوید:

کارکنان حفاری صنعت نفت کلکسیونی از مشکلات‌ هستند و شرایط سخت مالی باعث شده برخی از آنان مجبور به مهاجرت به کشورهایی مانند عراق و فعالیت در صنعت نفت این کشور شوند. کارکنان حفاری در شرایط بسیار دشواری کار می‌کنند. ۱۲ ساعت شیفت در هوای گرم، دوری از خانواده، آفتاب تند جنوب درمای ۵۰ درجه و ۶۰ درجه محیط کار را برای پرسنل صنعت حفاری بسیار خشن کرده است. ۱۲ ساعت کار در چنین محیط خشنی باعث شده افراد کمی در این شغل دوام بیاورند و تازه‌کارانی که به هوای حقوق‌های بالای صنعت نفت وارد این کار می‌شوند از ادامه دادن آن ناتوان می‌مانند و ریزش پرسنل در این بخش‌ها زیاد است. با وجود این و در شرایطی که بار اصلی صنعت نفت کشور بر دوش نیروهای مدت موقت است اما وزارت نفت تنها حقوق و مزایای قانونی نیروهای رسمی خود را به رسمیت می‌شناسد و در حالی که شاغلان رسمی وزارت نفت حداقل ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند اما شاغلان هم رده آنها که قرارداد پیمانی دارند ماهانه تنها حدود ۴ میلیون تومان دریافت می‌کند. با وجود نقص عضو و حوادث زیادی که در کمین شاغلان صنعت حفاری است بیمه بسیاری از این پرسنل هزینه‌های درمانی سنگین آنها را پوشش نمی‌دهد. کارگران و پرسنل صنعت نفت با ساختار پیچیده‌ عملیاتی کار می‌کنند و سال‌ها طول می‌کشد تا نیرویی در این بخش متخصص و ماهر شود اما گاهی نهایت دریافتی‌ این پرسنل بیشتر از ۳ میلیون تومان نیست. این در حالی است که در کشورهای نفتی منطقه خلیج فارس متخصصان صنعت نفت از حقوق و مزایای بالایی برخوردار هستند. این اتفاقات موجب شده است که برخی پرسنل صنعت نفت دست به اعتراض بزنند. وزارت نفت اعلام می‌کند که پیمانکاران صنعت نفت بخش خصوصی هستند و دولت و وزارت نفت در قبال حقوق و مزایای آنها تعهدی ندارد.

کمپین ۲۰۱۰ (۲۰ روز کار ۱۰ روز مرخصی) هر روز شاهد افزایش تعداد اعتصاب کننده‌ها است. 

منبع| روزنامه همدلی