جمهوری اسلامی از بدو تولد دست دوستی به سمت همسایه‌ها دراز کرد
احمد وحیدی، وزیر کشور ایران در همایش ملی ایران و همسایگان در مرکز پژوهش های وزارت امور خارجه ایران گفت:
سیاست همسایگی یک‌طرفه نیست.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از ایسنا، وی افزود:
سیاست همسایگی در منطقه ما دشمنان زیادی دارد. جمهوری اسلامی از بدو تولد دست دوستی به سمت همسایه‌ها دراز کرد اما وقوع جنگ تحمیلی خنجری به دل این دوستی وارد کرد. همچنین بعد از برچیده شدن شوروی ما به سمت توسعه روابط با کشورهای آزاد شده رفتیم و فرصت تعاملات درون‌منطقه‌ای بیشتر شد. بعد از آن نیز به ویژه در برخی دولتمردان ما توجه به غرب مورد نظر قرار گرفت و سیاست همسایگی در حاشیه قرار گرفت اما با خروج آمریکا از برجام و بدعهدی غربی‌ها در انجام تعهدات نشان داد که نگاه به غرب نگاه معیوبی است و راه به جایی نمی‌برد. این امر نشان داد که غربی‌ها هیچ وقت قابل اعتماد نبودند و از هیچ فرصتی برای دشمنی با ما فروگذار نکردند. همچنین با آغاز خروج آمریکا از منطقه هم شرایط بیشتر از قبل برای سیاست همسایگی فراهم شد چرا که با حضور آمریکا در منطقه قطعا در مسیر این سیاست مانع‌تراشی‌هایی از سوی آنان انجام خواهد شد. فرصت دیگر برای ارتقای سیاست همسایگی شکل‌گیری دولت سیزدهم است که بر این امر تاکید دارد البته مشکلاتی در این مسیر وجود دارد از جمله حضور کشورهای غربی در منطقه همچون انگلستان که بعد از آمریکا تلاش می‌کند جای او را پر کند و نیز رژیم صهیونیستی که در چارچوب عدم یکپارچگی و اعتماد کشورهای منطقه به یکدیگر عمل می‌کند.
او ادامه داد:
اصولاً سیاست‌ها در جمهوری اسلامی با اولویت منطقه‌ای بوده است و البته این به معنای بی‌توجهی به روابط بین‌المللی نیست. جمهوری اسلامی اصلا به دنبال دور شدن از فضای بین‌المللی نیست. جمهوری اسلامی در معادلات جهانی حتما باید حضوری قوی داشته باشد و ما یک رسالت بین‌المللی هم داریم اما وقتی از اولویت منطقه‌ای صحبت می‌کنیم یعنی دورنمایی که ما در زمینه چشم‌انداز آینده کشور در این بخش در نظر داریم.
وی افزود:
ما مشکلاتی در اعمال سیاست‌های همسایگی داریم که اولین مسئله نوع نگاه همسایگان ما به صحنه منطقه است. ما باید با گفت‌وگوهای مفصل و نخبگانی بین طرف های ایرانی و همسایه به این باور مشترک برسیم که این نوع سیاست موجب صلح و امنیت و رفاه است. ارتباط ما در این منطقه صرفا جغرافیایی نیست و می‌توان به هویت‌های مشترک تاریخی و تمدنی اشاره کنیم و آن را ترویج کنیم و عمق بخشیم. در بخشی از منطقه به ویژه در شرق و شمال ما روابط فرهنگی گسترده‌ای وجود دارد اما تلاش می‌شود که این امر نادیده گرفته شود و آنان را از باورهای هویتی دور کنند که عامل مهمی در تحکیم روابط این کشورها باهم است.
وحیدی با بیان اینکه زبان و ادبیات مشترک و دین و مذهب از نمونه‌های مهم حفظ هویت مشترک در منطقه است گفت:
ما در غرب کشور به دلیل وجود زمینه‌های قوی‌تر روابط دیرینه می‌توانیم این امر را بهتر پیگیری کنیم. همچنین در سطوح خرد هم باید به این موضوع بپردازیم و پیوندهای گسترده اقوام خودمان در مرزها را مورد استفاده حداکثری قرار دهیم. ما هم در سطح دولتی و هم روابط مادون دولتی - اضافه بر سطح نخبگانی - می‌توانیم به سمت روابط عمیق فرهنگی و اجتماعی برویم و صرفا به روابط سیاسی نگاه نکنیم. ما در استان‌های مرزی کمبودهایی داریم که باید تقویت شوند. روابط این استان‌ها باید با استان‌های مرزی کشورهای همسایه افزایش یابد. این امر می‌تواند روابط بسیار طبیعی را با کشورهای منطقه ایجاد کند. ما باید در این امر تلاش کنیم تا هر استانی با کشور همجوار خود بتواند نقش‌آفرینی کند.
