چرا دولت ایران یک بار نمیگوید که کارگران گرسنه اند؟
هادی ابوی، دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران گفت:
تورم و افزایش قیمتها دارایی به اضافه دارایی کرده است. با توجه به اینکه کارگران دارایی ندارند وضعیت آنها نهتنها بهتر نشده است بلکه بدتر هم شده است.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از تسنیم، وی ادامه داد:
کارگران با افزایش هزینهها مجبور شدند هزینه افزایش دارایی کارفرمایان را بپردازند. این افزایش سرمایه و گران شدن ملک و املاک برای کارفرمایان بوده است اما کارگران با افزایش چندباره قیمتها روزبهروز ضعیفتر شدهاند. معیشت کارگران بالاخره باید از یک محلی تأمین شود, در شرایط فعلی که نه کارفرمایان و نه دولت حاضر به همکاری برای تقویت قدرت خرید کارگران و کمک به تأمین معاش کارگران نیستند کارگران چهکار باید کنند؟ دولت باید هم حامی کارگران باشد و هم تولید را حمایت کند و نقش تسهیلگری داشته باشد. زمانی که هزینه سبد معیشت در پایان سال مشخص میشود دولت موظف است تا پایان سال کارگران را با همان اعداد و ارقام تأمین کند چرا که کارگران باید با همان حقوقی که تعیین شده است تا پایان سال زندگی کنند. اگر دولت معتقد است که در شرایط فعلی امکان بازنگری دستمزد نیست و کارفرمایان دچار مشکل هستند چرا دولت یک بار نمیگوید که کارگر گرسنه است؟
وی گفت:
در بحث کرونا نیز آن دسته از کسبوکارهایی که با مشکل مواجه شدند و واحد تولیدی داشتند تغییر کاربری دادند و به شغل خود ادامه دادند اما اضافهکار کارگران را بهبهانه کرونا و شرایط دشوار کار حذف کردند. از سوی دیگر هزینه تأمین ماسک و مواد ضدعفونیکننده نیز به سبد خانوار کارگری اضافه شده است. دستمزد کارگران یک بار اضافه شد اما هزینهها چندین بار افزایش یافت. این موضوع را دولت نمیبیند؟ عقبماندگی مزدی کارگران خیلی زیاد است حتی اگر دستمزد 100 درصد هم افزایش یابد باز هم جوابگوی هزینههای معیشت کارگران نیست. دستمزد باید بهاندازهای زیاد شود که قدرت خرید کارگران افزایش یابد و عقبماندگی مزدی را جبران کند.