مقنعه در دانشگاه هنر اجباری است

«محمدرضا حسنایی» رئیس دانشگاه هنر تهران گفت:

الزام به پوشیدن مقنعه بخشی از نظم است به طور مثال غربی‌ها در ادارات کراوات می‌زنند چراکه برای آن‌ها قسمتی از نظم است.

به گزارش اسپادانا خبر، او در گفتگو با ایلنا، ادامه داد:

من به عنوان رئیس دانشگاه هنر می‌گویم قانون است که دانشجو باید مقنعه بپوشد در غیر این صورت شاید وضعیت پوشش، باعث شود دانشجویان موارد مختلفی دیگری را هم رعایت نکنند. پوشیدن مقنعه در دانشگاه هنر اجباری بوده و طبق قانون حضور دانشجو در دانشگاه باید با مقنعه باشد. رعایت قانون بخشی از آن چیزی است که به آن دیسیپلین می‌گویند. اگر افراد قانون را رعایت کنند درسشان را هم می خوانند. وقتی خانمی مقنعه می‌پوشد، دستش آزادتر است و راحت تمرین طراحی می‌کند. اگر دانشجو بدون مقنعه باشد حضورش در دانشگاه غیرعادی است. برخی قواعد اصلا به اعتقاد رئیس دانشگاه مربوط نمی‌شود. در جامعه باید بپذیریم که همه ملزم به ایستادن پشت چراغ قرمز هستیم، این قانون است و به اعتقاد راننده کاری ندارد و حتی به اعتقاد پلیس به چراغ راهنمایی و رانندگی هم مربوط نمی‌شود. مسئله چراغ قرمز مربوط به آن دو نفر نیست بلکه قانون است. جامعه باید نقاط تمایزش را کمتر کند و افراد بتوانند در فضای مشترک باهم کار کنند و اینجاست که هر فردی به قانون رجوع می‌کند. 

او افزود:

روسای دانشگاه حق ندارند تخلف کنند و اگر کسی قوانین مصوب را دور می‌زند یا رعایت نمی‌کند متخلف است. نمی‌توانیم رئیس دانشگاه را تام‌الاختیار بدانیم. اگر رئیسی قوانین را رعایت می‌کند باید از او دفاع کرد. قانون حجاب در دانشگاه هم صریح است و می‌گوید ورود دانشجو به دانشگاه ملزم به پوشیدن مقنعه است.  مشکل ما این است که برخی قوانین اجتماعی با برخی قوانین آموزشی قاطی می‌شود؛ اگر به شما بگویم ساعت ۱۰ صبح در کلاس درس حاضر نبودی و این بی‌قانونی است، مسئله را درک می‌کنید، اما وقتی بگویم شما ساعت ۱۰ صبح با لباس مناسبی به دانشگاه نیامدید این مسئله را درک نمی‌کنید و فکر می‌کنید قاعده‌ای اجتماعی است در صورتی که این قاعده و قانونِ حضور در کلاس درس است. آموزش یک سری خصوصیات دارد. استاد و دانشجو باید شانی داشته باشند. نمی‌توانیم با لباس‌های کنار دریا به مهمانی رسمی برویم و عکس این مسئله هم وجود دارد؛ با لباس رسمی هم کنار دریا نمی‌رویم. ما از قبل به دانشجوها گفتیم که باید این قانون را رعایت کنند. بعد هم تا کی باید صبر کنیم تا قانون رعایت شود؟ اصلا می‌توان برای رعایت قانون صبر کرد؟

او با بیان اینکه ورود به دانشگاه یونیفرم خودش را دارد که مقنعه جزوی از آن است گفت:

باید بپذیریم لازم است جایی آرامش پیدا کنیم و به وضعیت باثبات خود برگردیم. اگر به آن وضعیت برنگردیم، سطح پایین می‌مانیم. در همه جای دنیا رعایت قانون، اولین انتظاری است که از یک مدیر دارند پس ما باید در دانشگاه هنر کاری کنیم که حرف برای گفتن داشته باشیم. وزارت علوم به همه دانشگاه‌ها دستور داده که ورود دانشجوها باید تابع قوانین باشد. وزارتخانه مکرر درخصوص رعایت قوانین به دانشگاه‌ها تذکر می‌دهد. فقط هم مسئله حجاب نیست. قوانین مربوط به آموزش، تسهیلات دانشجویی، استفاده از حامل‌های انرژی و… را هم شامل می‌شود.

حسنایی در مورد دانشجویان ممنوع الورود توضیح داد:

یک سری از دانشجویان ما ممنوع الورود بودند و مشکل آن‌ها عدم رعایت حجاب بوده است. این افراد تعهد داده‌اند که حجاب را رعایت می‌کنند و بالغ بر ۵ یا ۶ بار هم تعهد داده بودند. این دانشجویان می‌خواستند به آن‌ها اجازه بدهیم که وارد دانشگاه شوند تا امتحان بدهند.چند نفر هم برای حل مشکل این دانشجویان وساطت کردند و در نهایت در کمیته تجدیدنظر با گرفتن تعهد، به این دانشجویان اجازه ورود به دانشگاه را دادیم. تعهد آن‌ها این بود که متعهد به رعایت قوانین هستیم و در صورت‌ عدم رعایت قانون می‌توانید از احکام تشدیدی برای ما استفاده کنید. این قانون کمیته انضباطی است و دفعه اول به فرد حکم پایین می‌دهد. افراد ممنوع الورود قبلا تعهد داده بودند حجاب را رعایت می‌کنند و اگر این کار را نکنند حکم‌شان تشدید شود،. در این حالت برای ممنوع الورود کردن به رای کمیته انضباطی احتیاجی نیست چون هم خودشان قبلا تعهد داده بودند حجاب را رعایت کنند و هم دفعه قبلی به واسطه تعهد، اجازه ورود آنها به دانشگاه را دادیم. این دانشجویان بی‌حجاب بودند نه اینکه شال سرشان بوده باشد یا بدحجاب باشند و دفعه اولشان هم نبوده است. قاعده‌ای درست کرده بودند و فقط جلوی در حجاب را رعایت می‌کردند و بعد داخل دانشگاه بی‌حجاب می‌شدند. این کار شکل خوبی ندارد. دانشجو که نمی‌تواند در دانشگاه شلوار پاره بپوشد و بگوید دوست دارم! من نمی‌دانم با این دوست داشتن در جامعه چطور برخورد می‌شود اما ورود چنین دانشجویی به دانشگاه غیرعادی است. دانشجویان بعد از این که امتحان دادند دوباره قاعده را رعایت نمی‌کردند. حکم افرادی که کمیته انضباطی شده بودند، معلق بود نه اینکه از بین رفته باشد. ما هم مطابق درخواست خودشان که تشدید مجازات در صورت تکرار بی‌قانونی بود با آن‌ها رفتار کردیم. نمی‌شود دانشجو بدون حجاب وارد دانشگاه شود، بعد بگوید اول من را به کمیته ببرید، حکم بدهید و بعد ممنوع الورودم کنید. اصلا از ابتدای امر ورود چنین دانشجویی به هر دانشگاهی ممنوع است. اگر دانشجویی با حجاب وارد دانشگاه شد بعد کشف حجاب کرد منطق در خصوص برخورد با او چه می‌گوید؟ می‌توان گفت فقط ورود به دانشگاه بدون حجاب ممنوع است بعد هر کاری خواستند بکنند؟ برخی دانشجوها وقتی تذکری به آن‌ها داده می‌شد، جلوی جمع جو را به هم می‌ریختند. نمی‌توانستیم وقتی دانشجویان درحال امتحان دادن هستند دانشجویی را از جلسه بیرون کنیم؛ اصلا با این کار به بقیه بی‌ادبی می‌شد. جایی که یک نفر به ما بی‌ادبی می‌کرد و نمی‌توانستیم به او بی‌ادبی کنیم، شاید او احساس قدرت می‌کرد. دانشجویی که تعهد داده، حکم ممنوع الورودی‌اش سرجایش هست تا زمانی که اولین خطا را بکند. او اجازه دارد امتحانش را بدهد و به محض اینکه اولین خطا را کرد ممنوع الورودی که سرجایش بود برایش اجرا می‌شود. در خصوص سیگار کشیدن در دانشگاه نیز دفعه اول یک تذکری دارد و دفعات بعد حکم چیز دیگری می‌شود. روزه خواری، فحش دادن، بهم ریختن نظم و هر رفتار ضد قاعده‌ای دیگری هم به همین ترتیب است.

وی با بیان اینکه من به عنوان رییس دانشگاه فقط کسی هستم که باید قاعده ای را که تعیین شده در دانشگاه رعایت کنم گفت:

به نظر باید یک جایی تعریف کنیم که دانشجویان دقیقا چه چیزی بپوشند و چه رفتاری کنند و… تازه مگر ما مثلا ۵ هزار دانشجوی بی‌حجاب داریم که خودشان را با دیگران هماهنگ نمی‌کنند؟ همه دانشجوهای ما که از این جنس نیستند. من که همه دانشجوها را ممنوع الورود نکرده‌ام. عمده دانشجوهای ما قاعده را رعایت می‌کنند. همه دانش آموزان مگر تجدید می‌شوند با اینکه حق آن‌هاست اما تجدید شدن دانش آموز که قاعده کلی نیست.