به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از ایسنا، او با بیان اینکه بدون شک مهم‌ترین اولویت نظام جمهوری اسلامی آموزش و پرورش است از جابجایی مکرر وزرای آموزش و پرورش انتقاد کرد.
وی اطهار داشت:
این وزارتخانه در ۱۶ سال گذشته به‌طور متوسط هر ۲۰ ماه به هر دلیلی یک وزیر جابجا کرده است.
او گفت:
فراز و نشیب‌های بسیاری وجود داشت تا طرح رتبه بندی به مرحله فعلی رسید. خودم را مکلف می‌دانم تا موضوع را تا مرحله نهایی پیگیری کنم و حتی در درون آموزش و پرورش برای اجرای دقیق طرح رتبه‌بندی از وزیر حتماً مطالبه‌گری می‌کنم. در حوزه منزلت، طرح رتبه بندی نه ابتدای کار است و نه انتهای آن اما مُسکنی است تا در برنامه هفتم چاره‌اندیشی دقیقی برای این موضوع انجام دهیم.
قالیباف با بیان اینکه «هیچ شکی نیست که امروز اولین اولویت فوری ما در کشور اقتصاد است» گفت:
امروز شرایط اقتصادی در کشور به گونه‌ای است که اولویت فوری ما ساماندهی و به ثبات رساندن اقتصاد است و این حتی در جامعه معلمین، کارآفرینان و سرمایه گذاران ما نیز سایه انداخته است. بزرگترین ضعف بی مدیریتی و بی لیاقتی در اداره این است که میان امورات فوری و امورات مهم فرق قائل نباشیم. اگر یک دهه آموزش و پرورش در اولیت مهم و اول ما قرار بگیرد کشور در ریل خود قرار می‌گیرد. در نهاد آموزش که نهاد رشد و پیشرفت کشور است متأسفانه هیچ موقع یک نگاه سیستمی و حکمرانی درست نداشته‌ایم. باید نگاه سیستمی و حکمرانی دقیق و درست را در اولویت بگذاریم و حرکت‌مان از پایین به بالا باشد. مسجد، منزل، مدرسه و محله «میم»هایی هستند که باید برای تحقق جامعه‌ساز و دولت‌سازی مورد توجه قرار می‌گرفتند اما پس از کرونا مجازی نیز به این «میم» ها اضافه شد. کرونا نشان داد اگر موقعیت فراهم شود آموزش و پرورش راه صدساله نرفته را با کمک همه معلمان طی می‌کند.
وی گفت:
زمانی در یک سخنرانی گفتم که کشور از ناکارآمدی البته از نوع اشباع شده رنج می‌برد. عزیزی در یکی از جلسات مهم شوراهای عالی به من گفت که «این ناکارآمدی اشباع شده چیست که باز مطرح کرده‌ای؟» گفتم یعنی اگر من و تو نباشیم کار بهتر اداره می‌شود.
رئیس مجلس با بیان اینکه «نیاز فوری آموزش و پرورش اقتصاد است» گفت:
اباید در این زمینه با مدیریت سایبرنتیکی حرکت کنیم و حواس‌مان باشد که در ابتدا نیازمان ساماندهی اقتصادی است.
قالیباف با تاکید بر لزوم مردمی سازی در حوزه آموزش و پرورش اظهار کرد:
گروهی هستند که به سمت سیاست‌های دست راستی حرکت می‌کنند و به دنبال خصوصی سازی و پول سازی از آموزش هستند. این کار هم ناعدالتی به وجود می‌آورد و هم استقلال ما را سلب می‌کند و موجب ایجاد ناعدالتی آموزشی می‌شود هرچند که ما را قانع کنند که در کوتاه مدت باری از دوش جامعه بر می‌دارند و مثلاً هزینه کاری دولت را کاهش می‌دهد. در آموزش و پرورش در ظاهر در چاله بی پولی گرفتاریم اما من معتقدم در حقیقت ما در چاله ناکارآمدی گرفتاریم نه بی پولی.
او گفت:
انقلاب اسلامی دو بال برای پرواز خود تا به امروز داشته است؛ یکی سنت‌های الهی، خداباوری و عمل مخلصانه و دیگری مردم‌باوری. باید به مردم در آموزش و پرورش نقش، آن هم نه نقش تشریفاتی بدهیم. باید بپذیریم که آموزش و پرورش یک نهاد اجتماعی است و نباید به سمت خصوصی سازی و پول‌سازی برود. نباید به گونه‌ای عمل کنیم که آن را نه در حوزه خصوصی سازی قرار دهیم که تمام آینده ما را بفروشد و ناعدالتی به وجود آورد و نه آن‌چنان دولتی سازی کنیم که در چاله ناکارآمدی اشباع شده دفن شود بلکه باید بدانیم که آموزش و پرورش نه یک بازار اقتصادی در دست سرمایه‌داران است و نه یک سازمان دولتی در دست مدیران نالایق بلکه نهادی اجتماعی با همه باورهای انقلاب اسلامی بر بستر مردم و برای دولت سازی، جامعه سازی و تمدن سازی مورد تاکید در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی است. اگر این حرکت را انجام دادیم، می‌توانیم در هر فصل شاهد اتفاقی محسوس در همه مدارس چه در ایرانشهر و چه در خیابان ولنجک تهران باشیم.
وی با بیان اینکه معلمان بسیجی فرزندان انقلاب اسلامی و از نسل سردار سلیمانی هستند اظهار کرد:
برای ما در جمهوری اسلامی ننگ است که زمانی که ۳۶ میلیون نفر جمعیت کشور بود، ۱۰ هزار نفر زندانی داشتیم و امروز که جمعیت کشور دو برابر شده و به ۸۰ میلیون نفر رسیده است، ۲۹۰ هزار نفر زندانی داریم این‌ها با پول حل نمی‌شود بلکه با باورهای انقلاب و به دست معلمان حل می‌شود.
او با بیان اینکه «امروز اولویت مهم اول و آخر کشور اقتصاد نیست بلکه فرهنگ و نهادی بنام آموزش است» گفت:
این نهاد، یک عنصر مهم و اساسی به نام معلم دارد و معلمان انقلابی جزو معلمانی هستند که مدعی راه امام(ره) و شهدا هستند. ما می‌توانیم همه مسائل یک مدرسه را حل کنیم و جلوی ناعدالتی آموزشی که در آن بچه پولدارها هر روز رشد پیدا کنند و بچه‌های با استعداد مستضعف نتوانند ظرفیت‌های بالقوه خود را بالفعل کنند، بگیریم.
