شش درصد از سکسورکرهای تهران مبتلا به ایدز هستند
مینو محرز، رئیس مرکز تحقیقات ایدز ایران و عضو کمیته ملی مبارزه با کرونا گفت:
به عنوان یک پزشک باید برای کشف و درمان جمعیتهای کلیدی که میتوانند ایدز را انتقال دهند راهکار ارائه کنم.
به گزارش اسپادانا خبر، او در گفت و گو با رویداد۲۴ ادامه داد:
بعضی میگویند ما اصلا زنان روسپی و افراد همجنسگرا نداریم اما ما میگوییم داریم و نباید چشمهایمان ببیندیم بلکه باید پاتوق این جمعیتها را شناسایی کنیم و اگر ایدز داشته باشند باید درمان کنیم که بقیه جامعه سالم منتقل نکنند. از نظر علمی این کار واجب است.
او با اشاره به رویکرد دولت روحانی در این زمینه گفت:
در آن زمان یکی از معدود کسانی که به طور علمی وجود سکسورکرها را تایید کرد وزیر وقت بهداشت بود. به نظر من آقای قاضی زاده هاشمی فرد خوشفکری بود. او موافق بود که این جمعیتهای کلیدی از جمله افرادی که اعتیاد تزریقی دارند یا افرادی که شغلشان سکسورکری است و حتی همجنسگرایان را شناسایی کنیم. ما نباید چشممان را ببندیم بگوییم این افراد وجود ندارند.
وی ادامه داد:
در حال حاضر عامل اصلی انتقال ایدز افراد عادی جامعه و از طریق تماس جنسی است. عدم آزادی جامعه در تماس جنسی مطمئن و برقراری تماسهای جنسی نامطمئن به عامل اصلی انتقال ایدز تبدیل شده است. این یعنی دختران و پسران جوان دارند مبتلا میشوند. مشکلی با به رسمیت شناختن جمعیتهای کلیدی در دولتهای مختلف وجود ندارد و همین الان هم وزارت بهداشت برنامه مبارزه با ایدز را مانند دولتهای قبلی پیش میبرد و مشکلی نداریم. همین وزارت بهداشت دولت جدید هم این جمعیتها را به رسمیت میشناسد. استراتژی اجرای این برنامه هر پنج سال یک بار تغییر میکند و مصوب هیئت دولت میشود.
رئیس مرکز تحقیقات ایدز با اشاره به نگرش منفی برخی افراد به مساله به رسمیت شناختن سکسورکرها با هدف افزایش سلامت جامعه گفت:
ما نمیتوانیم بگذاریم نگرشهای منفی مانع استراتژی پیشگیری از ایدز بشود. الان کیسهای جدید زن و شوهرهای تازه ازدواجکرده هستند که یکی تست داده و مثبت شده است. اینها قبل یا حین ازدواج از طریق تماس جنسی در جامعه مبتلا شدهاند. باید برای اینها فکری کرد.
او در پاسخ به سوالی درباره نقش جمعیت سکسورکرها در انتقال ایدز گفت:
ما سه نوع سکسورکر داریم. گرید سه، سکسورکرهای خیابانی هستند که خیلی وضعشان بد است. یک سری کسانی هستند که خانههای امن دارند و گرید دو محسوب میشوند. گرید یک هم افرادی هستند که اصلا به ما مراجعه نمیکنند و درآمدهای خیلی بالایی دارند. به این دسته اصلا دسترسی نداریم ولی روی گرید دو و سه مطالعاتی داشتیم. سکسورکرهای تهران عمدتا از گروه یک و دو هستند که در آخرین مطالعات ما حدودا شش درصد شان مبتلا به ایدز بودند. این رصد باید به طور دائم انجام شود چون این افراد کارشان جوری است که ایدز را انتقال میدهند. در واقع هدف از به رسمیت شناختن اینها، مساله پیشگیری است. برای پیشگری باید فرد را بشناسیم.
محرز با اشاره به نشستی که در زمان معاونت شهیندخت مولاوردی برگزار شده بود گفت:
در آن جلسه یک خانم وکیلی هم حضور داشت که خیلی مسلط بود. ایشان توضیح داد که از نظر شرعی سکسورکر اصلا معنی ندارد و حکمش زناست ولی خود ایشان گفت به خاطر وجود قانون ممنوعیت تجاوز به عنف عملا قوه قضاییه به نوعی از این افراد چشمپوشی میکند یعنی ممکن است مرتب پلیس این افراد را بازداشت هم بکند ولی نمیتوانند آنها را ریشهکن کنند چون تجاوز به عنف محسوب میشود. در همین جلسه هم یک عده به ما گفتند چرا شما برای این جمعیتها ارزش قائلید؟ یک نفر در همین نشست گفت چند نفر از همین افراد را در خانهاش نگه میدارد و یکی دو تایشان هم ایدز دارند. من از او پرسیدم در مواجهه با اینها چه کار میکنی؟ گفت به راه راست هدایتشان میکنم. گفتم شما باید اینها را بفرستید ما درمانشان کنیم و از انتقال بیشتر پیشگیری کنیم.
او به سیاست «ان.جی.او»ها برای حمایت از جمعیتهای کلیدی اشاره کرد و گفت:
«ان.جی.او»ها یک سری خانههایی درست کرده بودند و دولت و وزارت بهداشت هم از آنها حمایت میکردند. در این خانهها عمدتا زنانی که در معرض انتقال بیماری مقاربتی بودند را جمع میکردند تا کاندوم و آموزش رایگان بگیرند. در همین خانهها به آنها خیاطی هم یاد میدادند البته من معتقد بودم اگر اینها میخواستند خیاطی یاد بگیرد که نمیرفتند سکسورکر شود. به نظرم نباید این سکس ورکری را انکار کرد بلکه باید کمک کنیم بقیه جامعه بیمار نشوند.