ایران ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار به سوریه پول داده است
حشمتالله فلاحتپیشه، نماینده اسلامآباد غرب و دالاهو در مجلس شورای اسلامی می گوید:
معتقدم هر دوره نقایص مجالس ما بیشتر از گذشته بوده و در سطح کلان روزبهروز مجالس ما از رأس امور دور شدند. بخشی از آن ناشی از کسانی است که به مجلس میآیند. یعنی کسانی که نمیدانند چه کاره هستند و نماینده یعنی چه. مشکل دیگر برای در رأس امور بودن مجلس یک جریانی است که شکل گرفته و متاسفانه مجلس را در موارد مختلف مزاحم میدانند؛ بعضیها مثل فلان رئیسجمهور که «مجلس در رأس امور نیست» را به زبان میآورد و برخی دیگر که به زبان نمیآورند ولی عمل میکنند و سعی میکنند مجلس را از رأس امور بیندازند. مجلس طبق قانون اساسی در رأس امور است ولی در عملکرد و در نوع تعاملی که سایر قوا نسبت به مجلس دارند به نظر من مجلس از رأس امور دور شده است. توصیه من به مجلس آینده این است که هیچوقت زیر بار جلسات غیرعلنی نرود. فکر میکنند مهم شدند که برایشان جلسات غیرعلنی برگزار میکنند ولی واقعیت قضیه این است که در هر جلسه غیرعلنی ممکن است حقیقتی سر بریده شود. پس در این قضیه شریک نشوند.
به گزارش اسپادانا خبر، فلاحت پیشه اظهار می کند:
کسانی را در این مملکت میبینم که تخلفات اقتصادی عجیبی انجام دادند و باز هم میبینم که هستند. این برایم بسیار جالب است. در عین حال کسانی را دیدم که انسانهای بسیار پاکی هستند. به عنوان کسی که از ۱۸ سالگی در دانشگاه تهران درس خواندم و در کنار نخبگان این مملکت بودم، خیلی از نخبگانی که محروم شدند انسانهای خوبی بودند که نباید محروم میشدند. من مشخصاً جواب این سوال را نگرفتم که چقدر مردم در سرنوشت کشورشان تعیینکننده هستند؟ آیا مردم تعیینکننده هستند یا ارکان و ابابان قدرت؟
او ادامه می دهد:
قانون اساسی مترقی داریم ولی در حوزه عمل مشکلاتی وجود دارد. لذا نظام را اصلاحپذیر میدانم و اعتقادم بر این است که این اصلاحات باید صورت بگیرد.اعتقاد من بر این است که اشاره قانون اساسی به رفراندوم یک اشاره استثنایی است؛ یعنی در شرایطی که زمینه قانونی لازم برای تصمیمگیری وجود ندارد، رفراندوم صورت بگیرد. در صورتی که در اکثر مواردی که مطرح شده بود، زمینه قانونی وجود داشت ولی قانونگذارش کار نمیکند یا نمیخواهد کاری را انجام دهد. در غیر این صورت رفراندوم وجود دارد و در قانون اساسی هم پیشبینی شده است ولی من موضوعی را تا به حال ندیدم که نیاز باشد به رفراندوم گذاشته شود.
او می گوید:
جناحهای سیاسی در ایران بزرگترین ظلم را در تاریخ به احزاب کردند. چون خودشان پاسخگو نیستند، فرّار هستند، هر دفعه با یک اسم میآیند، میدانند مردم از اسمشان خسته هستند با یک اسم جدید میآیند. همه اینها عوامفریبی سیاسی است که جناحهای سیاسی ما انجام میدهند. ولی احزاب نمیتوانند این کار را انجام دهند. احزاب اسمشان و همه برنامههایشان باید در تاریخ بماند. نظام پارلمانی با نظام حزبی همراه است. شما در حزب مشخص میکنید، درصد حزبی مشخص است، حزب فلان، پنج درصد آرا را گرفته، قویترین نیروهایش را در مجلس میگنجاند و بر اساس شرایط روز مثلاً اگر مشکل کشور اقتصادی است نیروهای اقتصادی را در مجلس میآورد و… اینطوری بسیار خوب است…. نه اینکه در یک نظام خلقالساعه مثلاً شخص به آنجا میآید، روز سهشنبه مشخص میشود وضعش بد نیست، احزاب سراغش میروند و او را در لیست قرار میدهند. بعد از آن این شخص اگر آدم قوی و مستقلی نباشد، باید نوچه جریانات سیاسی شود. ولی در ایران وقتی نظام پارلمانی شکل بگیرد نظام حزبی هم در قالب رقابت احزاب شکل میگیرد و بعد از آن هم هیچ اتفاقی نمیافتد.من معتقدم آقای روحانی و کل دولت این دغدغه را دارند که مجلس بعدی چه میشود؟ اگر مجلس بعدی بیاید یک مجلسی خلاف نظرات کامل دولت باشد تا پایان دوران ریاستجمهوری با چالش مواجه هستید. چون مجلس بعدی قطعاً طرفدار رئیسجمهور نیست. از الان باید مانعسازی کند و در عین حال جریان بعدی را تقویت کند که به عنوان رئیسجمهور انتخاب شود ولی در نظامهای پارلمانی همه اینها در یک انتخابات چهار ساله مشخص میشوند. چهار سال ذائقه مردم به یک جریان داده میشود. رئیسجمهور، نخستوزیر یا هر کسی معلوم نیست چه افرادی یا چه مناصبی باشند، اینها اداره میکنند و دیگر چالشی نیست.حزب رقیب هم یک جریان سایه تشکیل میدهد، برای خودش حزب جریاناتش را دارد، بودجه دارد، شفافیت بودجهای که میگویید آنجاست، حضور و غیابش آنجاست.
فلاحت پبشه می گوید:
ما شاید ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار به سوریه پول دادیم و باید از سوریه پس بگیریم. پول این ملت آنجا هزینه شده است. زمانی هم که موضوع FATF مطرح شد، بنده حق شرطهای قویای را مطرح کردم؛ مثلاً حمایت از گروههای مقاومت و… را در آن گنجاندیم، ولی آنجا اصل اساسی که دنبال کردم این بود که ملت باید بدانند که پولشان کجا هزینه میشود. به هر حال FATF خوبیهایی هم دارد. میتوانستیم با هفت تا هشت حق شرط قوی بدیهایش را بگیریم و کمک کنیم به اینکه مردم بفهمند پولشان کجا میرود. چرا خیلیها نگران شفافیت مالی هستند؟ به هر حال در این مملکتی که بیش از همه دنیا خبر از اختلاس میرسد، هر روز دادگاه مفاسد داریم… من حالم به هم میخورد از اینکه هر روز برای من پیامک میآید، امروز دادگاه مفسدان بزرگ و مفسد فیالارض است… مفسد فیالارض یعنی چه؟ تعریف کنیم. مفسد فیالارض یعنی فسادش کل این کشور را در بر گرفته باشد. هر روز یک نفر را محاکمه میکنیم. پس در همین کشور نیازمند شفافیت مالی هستیم.
منبع| اعتماد آنلاین