ردپای سپاه پاسداران در هر موضوعی دیده می شود
فائزه هاشمی، فرزند اکبر هاشمی رفسنجانی در یگ گفت وگوی اینستاگرامی گفت:
شرکت نکردن مردم در انتخابات یعنی حذف جمعیتی که به اصولگراها رای نخواهند داد و این باب میل آنها است به این دلیل که اگر آن جمعیت بیاید آنها انتخاب نمیشوند اما به نظر من «مشروعیت نظام» زیر سئوال میرود چون کسانی که نمیآیند رای دهند، اعتراضی دارند و با رای ندادن میخواهند چیزی را بیان کنند. اگر درصد شرکتکنندگان ناچیز باشد معنایش این است که مجموعهای که نیامدهاند رای بدهند یک مشکلاتی دارند و اعتراضاتی هست که به نتیجه نرسیده است و دیگر صندوق انتخابات را مهم نمیدانند که بتواند آنها را به نتیجه برساند و رای اکثریت حاکم شود و آنچه اکثریت میخواهند اتفاق بیفتد. اگر رای و نظر مردم برای حکومت مهم باشد، یک چیزهایی باید تغییر کند. دلیل این که مردم نیامدهاند رای بدهند این است که دنبال تغییر هستند و با رای ندادنشان میخواهند چیزی را نشان دهند اما اگر گردانندگان نظام برایشان مهم باشد باید بدانند که خیلی چیزها در سیستم ممکن است زیر سئوال برود.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از دیده بان ایران، او ادامه داد:
اصلاحطلبان بر سر قدرت مناقشه ندارند بلکه به دنبال بقا هستند آن هم با ضعیفترین شرایط. یعنی مرتب امتیاز میدهند و همراه میشوند، بدون این که امتیازی بگیرند. دنبال قدرت نیستند. دنبال ماندن در همان شرایطند و به صورت کامل همراه شدهاند. اصلاحات مسیرش را گم کرده است. در چهار سال اخیر نمایندگان ملت یا پایگاه اصلاحات ارتباطشان با مردم را قطع یا خیلی کمرنگ کردهاند و به آن مطالبات توجه ندارند و متاسفانه سعی کردهاند مسیر دیگری را بروند: دور شدن از مردم و نزدیک شدن به حاکمیت.
فائزه هاشمی در گفتگو با ایندیپندنت فارسی ادامه داد:
به نظر من، جانشینی آیتالله خامنهای به این انتخابات ربطی ندارد چون رهبری یک مسیر دارد و ریاستجمهوری مسیر دیگری و من متوجه ارتباط اینها با همدیگر نمیشوم. ضمن این که حالا ولایت فقیه بخواهد موروثی شود یا نشود هم اصلا قابل پیشبینی نیست و نمیدانیم. من از جایی شنیدهام که در صورت نیاز به جانشینی قرار است یک کمیتهای سه نفره برای رهبری تصمیم بگیرد ولی معنی آن این نیست که هر کسی الان رئیسجمهور شود. شواهدی وجود ندارد که نهاد رهبری در آینده هم ادامه پیدا نکند. نظام میتواند به کار خود ادامه بدهد چرا که ایران پر از پول است و از در و دیوارش پول میریزد و تا زمانی که پول وجود دارد، این نظام و سیستم میتواند به کار خود ادامه دهد.
او ادامه داد:
الان تقریبا میتوانیم بگوییم که همه چیز یک جوری آخرش به سپاه برمیگردد و آنها هستند که هم در اقتصاد، هم در مسائل اجتماعی و هم در مسائل سیاسی و قوه قضائیه و برخورد با سیاسیون و در هر موضوعی رد پایشان هست. این هم برخلاف قانون اساسی است و هم بر خلاف تمام سیستمهایی که باید میبود و الان نیست. دخالتهای سپاه نمیگذارد موارد از کانال اصلی و حقیقی خود به جریان بیفتد. اولویت، اصل میدان به جای دیپلماسی است. متاسفانه الان سالها است که سیاست خارجی ما به یک سیاست تهاجمی تبدیل شده است تا سیاستی همراه با تعامل سازنده، همهجانبه و بر اساس اصول حقوق بین المللی با سایر کشورها اما جاهایی که فشار بینالمللی زیاد شود و آثارش روی ایران، خود را نشان بدهد، ما تغییر سیاست دادهایم ولی این که فکر کنید در حالت عادی این اتفاق میافتد، من خیلی امید ندارم.
فائزه هاشمی گفت:
اسرائیل غاصب؛ متجاوز و جنایتکار است. ما تاریخ را که نگاه میکنیم میبینیم چقدر بخشهایی از ایران گرفته شده، مثلا در قرارداد ترکمنچای، قرارداد گلستان و جنگهای مختلف وگرنه ایران که به این اندازه نبوده یا الان میبینیم که روسیه شبه جزیره کریمه را یک جوری غصب کرده است. حالا ما اگر روی غصب سرزمین این قدر حساسیت داریم، چطور میتوانیم با روسیه اینقدر خوب باشیم و آنجا برای ما مهم نباشد ولی اینجا برای ما خیلی مهم باشد. میگویند اینجا مسلمانان هستند. من یک سئوال میخواهم بپرسم: آمار کشتههای سوریه بعد از بهار عربی و برای حفظ بشار اسد چقدر است؟ اگر ما آمار کشتههای سوریه را در این کمتر از ۱۰ سال نگاه بکنیم خیلی بیشتر از آمار کشتههای فلسطینیها در طول یک قرن اخیر در نتیجه تجاوز و غصب و اشغال سرزمین فلسطینیها و جنایتهای اسرائیل است. اگر مسلمانکشی بد است پس چطور ما توانستهایم در جایی قرار بگیریم که این همه مسلمانان سوری کشته شدهاند؟ یعنی ما یک جوری دچار تناقضهایی هستیم. این سیاست حمایت از مردم فلسطین یا غصب سرزمین فلسطین خیلی به دل من نمینشیند زیرا اگر ما بخواهیم با ظلم و جنایت مقابله کنیم باید خودمان عملکرد خوبی داشته باشیم که بتوانیم آنجا حرفی برای گفتن داشته باشیم. ما خودمان عملکردمان خراب است. ما خودمان اوضاعمان خرابتر از اسرائیل است؛ در اتهاماتی که به ما وارد است در همراهی با کشته شدن سوریها یا اتفاقاتی که در یمن افتاده است. اگر ما بخواهیم از حقوق فلسطینیهای سنی دفاع کنیم چرا اول به حقوق سنیهای داخل ایران خودمان نمیپردازیم؟ آنها در این کشور حقوق برابر ندارند. من نمیفهمم چرا با این وصف ما باید این سیاست را دنبال کنیم و فکر میکنم ما داریم روزبهروز شرایط فلسطین را هم بدتر میکنیم. یاسر عرفات در فلسطین شخصیت کمی نبود. او به طرف صلح رفت اما ما حتی یاسر عرفات را هم کنار گذاشتیم و کاسه داغتر از آش شدیم و با حمایت از جهاد اسلامی و حماس، سیاستها را به سمت دیگر بردیم. اینها به نظر من با هم نمیخواند. برایم قابل قبول نیست که سیاستهایی که ما در رابطه با فلسطین و اسرائیل داریم، سیاستهایی صادقانه و واقعا برای مبارزه با ظلم و جنایت است. در طول تاریخ این همه کشورها تجزیه شدهاند، در هم ادغام شدهاند و این همه حساسیت وجود نداشته است. من فکر میکنم در حال حاضر اگر واقعا دل ما برای مردم فلسطین میسوزد، باید به سمت دو کشور رفت. من فکر نمیکنم جمهوری اسلامی از فلسطین چیزی بخواهد. چون ما مرتب داریم آنجا چیزهایی را میدهیم و خرج میکنیم و از قضیه فلسطین چیزی به ما نمیرسد ولی یک چیزهایی انگار هویت جمهوری اسلامی شده است. مرغ یک پا دارد. اگر انگار ما آنها را نداشته باشیم، جمهوری اسلامی نیستیم و ما برای حفظ هویت خودمان میخواهیم این سیاست را همانگونه دنبال کنیم وگرنه محمود عباس و قبل از آن یاسرعرفات، به هرحال اینها بیشتر دنبال این بودند که بتوانند صلح ایجاد بکنند و فلسطین را به سرانجام برسانند. به نظر من بیشتر هویت است و بیشتر مصرف داخلی دارد تا ما بتوانیم یک جوری همیشه در «وضعیت حساس کنونی» باشیم که بتوانیم این سیاستهای امنیتی و اینها را ادامه بدهیم وگرنه هیچ دلیلی وجود ندارد. تا الان هم این قضیه برای ما منفعتی نداشته و فقط هزینههای ایران را بالا برده است. همانطور که رابطه نداشتن با آمریکا جزو هویت ما شده و ما بی هیچ دلیلی داریم روی این سیاست غلط هزینه میدهیم و کل سرنوشت مردم خودمان را روی این قضیه قربانی کردیم. تجارت و اقتصادمان را هم قربانی آن کردیم. موضوع فلسطین هم همین است.
او گفت:
ما در قرآن ملکه سبا را داریم که یک خانم است و قرآن این قدر از او تمجید کرده است و رئیس یک کشور بوده است چه برسد به فرماندار و استاندار. نه گذاشتند زنها استاندار شوند و نه گذاشتند زنها وزیر شوند حالا شرط گذاشتهاند که کاندیدای ریاست جمهوری باید وزیر باشد.