وقف یک قطعه از دماوند به طنز کشیدن و بازی با باورهای مردم است

نعمت احمدی، وکیل دادگستری می گوید:

دو نوع وقف اعم از عام یا خاص داریم. وقف عام مانند آستان قدس رضوی و وقف خاص یعنی مال اولاد است یا واقف داشته باشد. واقف ملک خود را وقف می‌کند لذا  کسی نمی تواند جنگل‌ها را که جزو منابع ملی است حسب اصل ۴۴ قانون اساسی به مالکیت خود در آورد. 

به گزارش اسپادانا خبر، این وکیل دادگستری در گفتگو با ایسنا تصریح کرده است:

من زمانی می‌توانم وقف کنم که مال داشته باشم. حتی در آن زمان که  مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی می‌خواست دانشگاه آزاد را وقف کند بررسی کردند و گفتند که دانشگاه مال هیات امنا نیست و برخی اموالش مربوط به مردم است و نمی‌توان آن را وقف کرد و اکنون تعجب می‌کنم که چگونه است یک فردی می‌آید و به خود اجازه می‌دهد جنگل هیرکانی را که جزو منابع ملی است و ثبت جهانی شده یا کوه دماوند را وقف کند. ما از زمین خواری و کوه خواری و جنگل خواری به وقف خواری رسیدیم. اینها حق اراضی ملی است و نمی‌توان آن را وقف کرد. باید عین مال در ملک شما باشد و وقف نامه باید جزو اموال باشد و مالکیت فرد محرز باشد. 

احمدی می گوید:

ما قانون ملی شدن جنگل‌های کشور مصوب سال ۴۱ و بسیاری از قوانین دیگر را  داریم. برابر قانون اساسی و اصل ۴۴ قانون اساسی و نیز قانون ملی شدن جنگل‌ها امکان وقف اموال دیگران میسر نیست و وقف اموالی که مالکیت فردی ندارد و ملی است امکان پذیر نیست. اینکه یک قطعه از دماوند را وقف می‌کنند به طنز کشیدن و بازی کردن با کلمات و باورهای مردم است. 

وی تاکید می کند: ریاست قوه قضاییه باید این احکام را که خلاف بین شرع است  بر حسب ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری رسیدگی کرده و به آن ورود کند و مانع کوه خواری به بهانه وقف شود.