لازمه آزادی مدیریت ولایی است

علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در مراسم عزاداری دهه اول محرم در دانشگاه امام صادق (ع) اظهار داشت:

ادبیات دین اصلش باید بحث آزادی باشد؛ آزادی فردی و آزادی اجتماعی یعنی آزادی یک فرد و آزادی یک ملت.

به گزارش اسپادانا خبر و به نقل ازفارس، او ادامه داد:

آزادی یک ملت لازمه‌اش چیست؟ لازمه‌اش مدیریت ولایی است چون فقط مدیریت ولایی است که می‌تواند کاری کند که خوب‌های یک ملت بجوشند و بالا بیایند. این روش را هم نمی‌تواند دیکتاتور مآبانه انجام بدهد بلکه باید در فضای باز و در فضای آزاد انجام بدهد. هنوز ما عطر ولایت را استشمام نکرده‌ایم، هرموقع در مدرسه‌های‌مان حضور و غیاب به عهده خود فرد شد، امتحان به عهده خود فرد شد و خیلی از این الزامات بوروکراسی در جامعه برداشته شد، آن‌وقت عطر ولایت به مشام ما می‌خورد.

وی گفت:

بعضی‌ها می‌گویند حکومت اسلامی نباید به زور مردم را بهشت ببرد حکومت اسلامی فقط باید جلوی به جهنم بردن مردم را بگیرد و نگذارد کسی به زور مردم را به سمت جهنم ببرد، همین! یکی از بخش‌های ادبیات اصیل دینی که مهجور است «ادبیات آزادی» است. چرا می‌گوییم مهجور است چون خیلی‌ها نمی‌دانند که اصلاً آزادی مال دین است و فلسفه بندگی خدا چیزی جز رهایی از بندگی غیر خدا نیست. خیلی عجیب است که یک کسانی در مقابل این دین، شعار آزادی بدهند؟ حتماً اینجا یک اشتباه و سوءتفاهم بزرگ اتفاق افتاده است. دین دعوایش سر آزادسازی است.

پناهیان ادامه داد:

تا وقتی در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی ما اصل بر نمره و سخت‌گیری در امتحانات و... باشد از این دانشگاه‌ها زیاد نظریه‌پرداز علمی بیرون نمی‌آید چون با این روش‌های موجود خلاقیت را از بین می‌برند. این جوان‌هایی که واقعاً آزادی می‌خواهند کجا باید ببینند که اسلام آزادی‌بخش است؟ اگر در حوزه و دانشگاه جلوه‌های این آزادی‌بخشی را نبینند کجا باید ببینند؟ کجا باید مزه دین را بچشند؟ مزه دین مگر در آزادی‌اش است؟ اگر ساختار‌های اداره‌های ما با بوروکراسی مارکس وبری اداره می‌شود در واقع اسلامی نیست هرچند مدیرانش نماز بخوانند و ظاهر اسلامی داشته باشند. ما الان به معنای واقعی آزاد نیستیم و مزه رهایی را در دین‌داری خودمان نچشیده‌ایم. خیلی از کسانی که به بهانه رهایی علیه دین شعار می‌دهند می‌گویند «حساب سردار سلیمانی جدا است، ما او را قبول داریم...» چرا؟ چون او آورنده رهایی است، کسی که آورنده رهایی ملت‌ها است، او حسابش جدا است. مشکل ما این است که دین‌داری و تقوا را به رهایی تفسیر نکرده‌ایم و به تصویر هم نکشیده‌ایم. از صدا و سیمای جمهوری اسلامی تقاضا می‌کنم، اگر می‌خواهند مثلاً برای ماه رمضان فیلم و سریال بسازند مفهوم رهایی را نشان بدهند، اشتباه است اگر فیلم مذهبی بسازند و در آن ثابت نکنند که تقوا و ایمان یعنی رهایی و آزادیِ فرد و جامعه. اگر این پیام را نخواهید با فیلم به مردم بدهید و یک پیامی بدهید که همه می‌دانند، اصلاً برای چه وقت مردم را می‌گیرید و برای ساخت این فیلم‌ها هزینه می‌کنید؟ نباید یک‌جوری از دین حرف بزنی که دین را غلط معرفی بکنی. اگر دین را مایه رهایی انسان‌ها نشان ندهی، تو داری غلط دین را معرفی می‌کنی. اصلاً دین همین است که أمیرالمؤمنین به کسی که تقوا ندارد می‌فرماید: «أَ لَا تَسْعَى فِی تَحْرِیرِ رَقَبَتِکَ وَ فَکَاکِ رِقِّکَ» (مثیر الأحزان، ج ۱، ص۱۶) نمی‌خواهی تلاش بکنی برای اینکه گردنت را از اسارت آزاد بکنی و خودت را از بندگی رها بکنی؟ این‌ها ادبیات أمیرالمؤمنین (ع) است، ولی ببینید چقدر با این شعار‌های امروزی مثل شعار زندگی و آزادی تناسب دارد.

او گفت:

این مسائلی که الان در سطح خیابان‌های شهر می‌بینید به خاطر این است که ما در معرفی دین مشکل داریم و کارمان لنگ است و الا اگر ما دین را قشنگ و درست معرفی کرده بودیم و به مردم می‌گفتیم که اصل دین در واقع همان رهایی و آزادی است، این مسائل و مشکلات را الان نداشتیم. پدر و مادر‌ها و مدرسه‌ها در جریان تعلیم و تربیت باید چه‌کار کنند؟ چهل و پنج سال است که از انقلاب گذشته است و مردم انتظار دارند که آموزش و پرورش ما دیگر اسلامی شده باشد. آموزش و پرورش کِی اسلامی می‌شود؟ اصلاً دین و خدا و پیغمبر را هم کنار بگذاریم و ببینیم آخرین تجارب بشری چه می‌گوید و در علوم تجربی و انسانی به کجا رسیده‌اند؟ در جهان منهای دین برای تربیت یک انسان چه حرف‌هایی هست؟ این اشتباه است که بگذاریم بچه‌ها در مدرسه بی‌ادب بشوند بعد در مساجد برای آن‌ها فوق‌برنامه اجرا کنیم تا بچه‌ها را مذهبی بار بیاوریم. اگر مساجد را عناصر فعال فرهنگی اداره می‌کنند خُب این‌ها خودشان مدرسه بزنند و بچه‌ها را درست تربیت کنند.