اگر دولت روحانی روی کار نبود فضای ایران امنیتی تر می شد
معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور در امور زنان گفت:
روحانی کاری زیربنایی برای حضور زنان در عرصه سیاست انجام داد و این کار بسیار ماندگار خواهد بود و برای آیندگان قابل انکار نیست. در اوایل دولت دوازدهم و در سال ۹۲، درصد مدیران عالی رتبه زن کمتر از ۱۰ درصد بود. هر فردی بیاید، به ناچار باید این تغییرات را بپذیرد. اکنون ۴۱ درصد کارکنان دولت، زن هستند و این نشان از نیروی قابل رشد و غیرقابل انکار زنان دارد. در مجموع گزاره درستی است که زور روحانی در بسیاری موارد به جریان های تندرو داخلی نرسید. امروز قالب برخوردهای سیاسی به دور از انصاف، اخلاق و جانبدارانه علیه دولت است که از ابتدای دولت آقای روحانی آغاز شد و در این دولت به اوج رسید. نا آرامی هایی در دی ۹۶ به راه افتاد که منشا آن داخلی بود. همه این هزینهها از جیب دولت و ملت رفت. متاسفانه جنگ سایبری از سوی منافقان و سلطنتطلبان شکل گرفت. بخشهایی از سوی صدا و سیما هم در این موضوع با القای ناکارآمدی دخالت داشتند. این القا تا جایی افزایش پیدا کرد که همه متوجه شدند بر آیندش علیه مردم است، نه دولت. به مردم تلقین کردند که رای آنها بی تاثیر است و عملا از جامعه خواستند رای ندهید و بگذارید برایتان انتخاب کنند. این القاها شالودههای اعتماد عمومی مردم را آسیب زد و در جلسهای که دولت خدمت مقام معظم رهبری بود، ایشان به صدا و سیما یادآور شدند که خدمات دولت را تلویزیون بگوید. در بخشهایی، تغییر رویکرد ایجاد شد و بخشهایی هم کمترین فرصت در تلویزیون داده نشد. مثلا در هفته دولت که هیچ تریبونی نداشتیم. حوزه زنان در سه سال گذشته شاید حدود 10 درصد فعالیتهای معاونت امور زنان و خانواده منعکس شده باشد؛ آن هم بیشتر در شبکه های استانی در سفرها. به بخشی مانند وزارت نیرو فرصت داده شد، اما برای ما این مسئله وجود نداشته است.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از برنا، ابتکار گفت:
از مهم ترین و اسیب زاترین رفتار تندروها توهم توطئه است. به نظر می رسد برخی جای دولت را با ترامپ اشتباه گرفته اند، مقام معظم رهبری بارها در عمل و با درایت مانع بسیاری از تهدیدها که از سوی افراد کمخرد مطرح میشد، شدهاند. عده ای در داخل کشور به گونه ای اظهارنظر می کنند که همیشه تیتر یک رسانه های معاند هستند، درک این موضوعات بسیار فراتر از مسائل سیاسی ساده است. نهایتا می توان نتیجه گرفت هر نهادی که تندروی کند و با رفتارهای افراطی نظم کشور را برهم بزند، فرقی با ترامپ ندارد و فرقی ندارد که نماینده مجلس تندروی کند یا افراد عادی، هیچ کدام از رفتارهای مجلس انقلابی، ربطی به انقلاب ندارد. اگر روحانی نبود شرایط سختتر بود و به دلیل این که خود را محق میدانند و ممکن بود تن به مذاکره پشت پرده بدهند، به دلیل نداشتن مهارتهای اولیه دیپلماسی هم موفق نمیشدند. فضا امنیتیتر بود. اکنون فضا رو به گشایش است. آنها در پی تحت فشار قرار دادن آقای آذری جهرمی بودند که کل فضای اینترنت از جمله اینستاگرام را ببندند. اینکه نشد، همه ناشی از ایستادگی دولت بود. دولت یازدهم چندین هزار دانشجوی ستارهدار را به تحصیل بازگرداند نه که مشکلات نداشته باشیم اما دولت تلاشش را کرده است. حافظه میان مدتمان را از دست ندهیم.
او گفت:
آقای روحانی فردی است که در دوران مختلف، تجربه مدیریتی داشته اما برای چنین شخصی، باز هم اینگونه تخریب ها و تهمت ها وجود دارد و مدام سیاست های اورا تخریب میکنند. ما با نسل جوانی مواجهیم که واقعیت های تاریخی را شخصا تجربه نکرده و از سوی دیگر در این فضای خاکستری شده، فقط با جناحبندی های سیاسی مواجه است. در این میان هم برخی با تحریف تاریخ زمینه ای ایجاد می کنند که آنها ادبیاتشان با ادبیات جریان ضدانقلاب همخوانی داشته باشد. هنگامی که با آقای روحانی این طور برخورد میشود، با دیگر گزینهها چطور برخورد خواهد شد؟ مردم باید به این نتیجه برسند که راهی جز صندوق رای وجود ندارد. هر دفعه که مردم مشارکت جدی داشتند، شرایط بهتر بوده و جلوی بسیاری از مخاطرات گرفته شده است. انتهای تحلیلها به این میرسد که در شرایط مخاطره آمیز موجود کسی بهتر از آقای روحانی نمی توانست عمل کند و این نتیجه صندوق رای است و شرایط می توانست خدای نکرده خیلی بدتر از این باشد. اینها شعار نیست. اگر گزینه دیگری وجود دارد، مطرح کنید. سوریه شدن یا پاره پاره شدن ایران؟ در حالی که با وجود همه مشکلات، ایران جزیره ای امن در میان آتش است. اول فضای اعتماد به صندوق رای بازگردد، بعد به مصداقها فکر خواهیم کرد.