همه رسانه های ایران خجالتی هستند

محمدرضا نقدی، معاون هماهنگ‌کننده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت:

دشمنان مجبورند به خاطر نافذ بودن پیام انقلاب اسلامی و نشستن آن در قلوب و جذب قلوب مردم بزرگترین رزم رسانه‌ای را در تاریخ بشریت راه بیندازند.

به گزارش اسپادانا خبر، او در گفتگو با فارس اظهار داشت:

امریکایی که در ایران کارمندان سفارتخانه اش تمام کابینه را می‌چیدند و دولتش شاه را تعیین می‌کرد 44 سال است که می‌گوید جمهوری اسلامی نباشد اما امروز جمهوری اسلامی پر قدرت‌تر از هر زمان دیگری هست.پیام ما مبتنی بر فطرت انسان‌ها است و مبتنی بر دروغ نیست؛ پیام صداقت است و آن بر دل‌ها می‌نشیند و اثر خودش را می‌گذارد. یک بخش زیادی از دست و پا زدن دشمنان در راه اندازی حوادث اخیر و هزینه هایی که می‌کنند تا کشور را به آشوب بکشند برای این است که یک تصویری از آشوب و ناامنی به دنیا مخابره کنند. چرا به چندتا فریم عکس با چنین موضوعاتی نیاز دارند؟ به خاطر شدت نفوذی است که ما در دنیا پیدا کرده ایم. شدت علاقه‌ای که در مردم دنیا پیدا شده برای همین است. مردم دنیا سران وابسته کشورهای خودشان را زیر سؤال می‌برند و می‌گویند شما چرا مثل ایران نیستید. جلسه‌ای داشتیم با یک عده‌ای که از آمریکای لاتین آمده‌ بودند و یک دوره‌ای اینجا داشتند، دیدیم آیاتی از قرآن را حفظ کرده و با صوت می خواندند، پرسیدم مسلمان شده اند این مهمانان؟ گفتند نه ولی می گویند هر چه که شما رفتار می‌کنید و می‌گویید، درست است و ما نمی‌دانیم شما چه می‌گویید و اسلام چیست و فقط رفتار شما را تکرار می کنیم چون عظمت شما را داریم می بینیم، تنها شما مَرد بودید و جلوی آمریکا ایستادید. صداقت را فقط شما داشتید؛ همه فرار کردند و فقط شما ماندید. واقعیت کف خیابان دنیا همین است و اینها برای اینکه به مردم خلاف واقع القا کنند باید تصویرهای زشتی از خیابان‌های ایران منعکس کنند و بگویند این چنین که فکر می‌کنید نیست و خیابان‌های ایران پر از جنگ و درگیری است و مردم مخالف هستند.

وی گفت:

از ماجرای فوت یک خانمی-مهسا امینی- چه چیزهایی که ساختند در حالی که جلوی دوربین فوت کرد. دیگر از این روشن‌تر؟ فوت این خانم که در یک پستو و یک سلول نبود، دقیقا جلوی دوربین بود. بعد 50-40 نفر خانم هم‌شکل این خانم هم آنجا بودند و آنها هم یک تخلف این مدلی انجام داده بودند و برای ارشاد دعوت شده بودند آنجا، آنها هم شاهد این ماجرا بودند و اگر کتکی چیزی و از این داستان‌ها بود که آنها از آنجا که بیرون می‌آمدند قطعا جنجال به راه می‌انداختند اما دیدیدم در این صد روز گذشته توسط آن ها هیچ صحبتی مطرح نشد. جلوی 40 نفر انسان شاهد که از جنس خود آن دختر بودند آنهم جلوی دوربین این اتفاق افتاد و بعد 10 ها حجت دیگر هم اضافه می‌شود که این فوت یک اتفاق ناشی از بیماری بوده ولی همه آنها در خارج از کشور می‌آیند پای کار و شوخی ندارند سر این ماجراها و همه تلاششان را انجام می‌دهند. این همه رئیس‌جمهور و این همه نخست‌وزیر در کشورهای اروپایی و رئیس مجلس آنها آمدند پای کار اینها و همه شان دروغگو بودند. محیط ارشاد که محیط ضرب و شتم نیست؛ فضای ارشاد یک فضای محبت‌آمیز است که باید حرف‌هایش در مخاطب نفوذ پیدا کند. بعد این خانم را به بیمارستان بردند و صدها پزشک و پرستار و همه عوامل بیمارستان او را از نزدیک دیدند، یک کدام از آنها نیامد بگوید که من آثاری از جراحت در چهره او دیدم. پدر او را جلوی دادستان به بیمارستان می‌آورند و از او می‌پرسند ضرب و شتمی و جراحتی می‌بینی و او جلوی دوربین می‌گوید خیر. بعد شایعاتی دیگر می سازنند تا اینکه پزشک معالج او که چندین سال پیش تومور مهسا امینی را عمل کرده، گزارش می‌دهد و می‌گوید ماجرا چیست و پزشکی قانونی هم بعد از چندین روز که طول کشید گزارش داد، در همه آزمایش‌ها و صحبت‌ها تصدق کردند که هیچ ضرب و شتمی رخ نداده است. پزشکان هم بیانیه دادند که حزب‌اللهی هم نیستند و امضا کردند و تایید کردند که ضرب و شتمی اتفاق نیافتاده است. بعد رفتند از مغازه‌دارهای سقز که همسایه‌های این خانم بودند پرسیدند، آنها هم تصدیق کردند این خانم چندین بار افتاده و زمین خورده و حالت متعادل نداشته است. بعد بچه‌‌‌‌‌های نیروی انتظامی از بیمارستان که این اتفاق افتاده بود و شلوغ شده بود، تلفن‌های آنجا را کنترل می‌کردند تا مسئله امنیتی پیش نیاید، از همان‌جا یکی از اقوام زنگ می‌زند «همان اتفاق همیشگی برای دخترتان افتاده است» ولی باز می‌بینیم همه‌شان برعکس آن ماجرا را تعریف می‌کنند و دروغ می‌گویند و اینقدر این دروغ را تکرار کردند و اینقدر بی‌پروا این موضوع را ادامه دادند، دیدیم که به باورهای مردم این موضوع را نشاندند و خیلی از آدم‌ها در جامعه فکر کردند قتلی صورت گرفته است.

نقدی ادامه داد:

ما را متهم می کنند که انقلاب اسلامی زن را به انزوا برده و از حقوقش کرده، ما می گوییم اگر یکی از کشورهای اروپایی، شیب و اوج گیری پیشرفت‌هایی که زنان ایران، در 40 سال گذشته داشتند را داشته باشند من به دین آنها درمی‌آیم. اگر یکی از کشورهای اروپایی در 40 سال گذشته شتاب‌ پیشرفت‌هایی که زنان ایرانی در مسائل اجتماعی، نه در مسائلی که خیلی اختصاصی ماست که ما آن را مانور بدهیم، خیر،‌ در حوزه‌هایی مثل ورزش، هنر، سینما، علم، و پزشکی که آن ها روی آن مانور می دهند اگر پیشرفت هایی با شدت زنان جمهوری اسلامی را داشتند، من دینم را به دین آنها تغییر می دهم اما ببینید چگونه برای ما جا انداختند و القاء کرده اند که ما همه خود را در حوزه زنان بدهکار می‌دانیم؛ حال آنکه اینگونه نیست هنر جمهوری اسلامی این بوده است که جامعه ما در حوزه زنان صدها برابر، هزاران برابر پیشرفت داده است اما آن چیزی که رسانه‌ها نشان می‌دهند فرق می‌کند. جمع مولفه‌های سلامت، معیشت، امنیت، آرامش، رضایت، همه آنها اگر جمع بشود، می‌شود مولفه امید به زندگی؛ وقتی مولفه امید به زندگی بالا می‌رود یعنی برآیند مجموع این مولفه ها بهبود پیدا کرده است. خانم‌های ایرانی از رتبه صد و چهل و دوم دنیا در سال 57 به رتبه چهل و نهم رسیده اند یعنی از لحاظ امید به زندگی از 93 کشور سبقت گرفته اند. آن ها ایران را به رفتار دیکتاتوری متهم می کنند که یکی از بزرگترین دروغ های تاریخ در دنیاست. کشوری که تمام شئون و امورش بر اساس آرا مردم است. یک روز انتخابات کشور ما عقب نیفتاده است و یک روز مجلس ما منحل نشده است.اما در کشور آن ها انتخابات زود هنگام رخ داده و حتی مجالس آن ها منحل شده است. یکی از مسئولین خبرگزاری ها به من گفت سال ۸۸ ما را فراخوان کردند به دفتر رهبر انقلاب. در اوج معرکه و در درگیری ها فکر کردیم می خواهند بگویند در رسانه ها فضا را علیه فتنه گران تند تر کنید، ولی تذکر دادند مبادا به مخالفان کوچکترین اتهام نابجایی وارد کنید. مبادا تهمتی به مخالفان بزنید. باید انصاف را رعایت کنید. ما چنین رهبری داریم که در اوج فتنه، چنین توصیه‌هایی دارد، آن وقت می‌شود این نظام را دیکتاتور قلمداد کرد؟ انتخاباتی که صورت گرفت، همه ما می‌دانستیم که آن کاندید نمی‌خواهد راه امام و انقلاب را در پیش گیرد و قطعاً می خواهد با غربی ها ببند و همه می دانند که چقدر رأی آورد یعنی همان 50.7 درصد. اگر ده‌ تا صندوق پر رأی تهران یا یک شهرستان باطل می‌شد انتخابات به دور دوم کشیده می‌شد و انتخابات نتیجه دیگری می داد چون او در مقابل بقیه رقبا تنها می‌ماند. آیا این کار را کردیم؟ مگر کاری داشت این موضوع؟ اما آیا چنین کارهایی در انقلاب صورت گرفت؟ نه، بعد 8 سال این همه کارهای ناشایست و موضع‌گیری‌های نادرست صورت گرفت. امروز یک حرفی زده می‌شود، مخالفان آن سریع یک جوابی می‌دهند. کسی که می‌گوید زور و رسانه در دست شماست، خب، کسانی که اگر زور و رسانه داشتند نمی‌توانستند برخورد کنند؟ آیا کسی برخورد کرد؟ همه تحمل کردند به خاطر احترام به آرای مردم. آن وقت در چنین نظامی که این چنین عمل کرده می‌گویند دیکتاتوری. با کدام سند؟ واقعا سندهایشان را رو کنند. جالب همین جاست که این فرد که به ما دیکتاتور، در رسانه هایشان می‌گویند رضاخان روحت شاد. اگر به هنرمندان بگویید خودتان تأمل کنید و یک مجسمه از دیکتاتوری بسازید؛ 80 درصد از افرادی که فرهیخته باشند و تاریخ می‌دانند مجسمه‌ای از رضاخان را می‌سازند. بعد کسی به جمهوری اسلامی با این منشش می‌گوید دیکتاتوری، بعد به آن کسی که شب می‌خوابید و صبح بیدار می‌شد و می‌گفت همه مردم باید فلان کلاه را بگذارند وگرنه مجازات می شود، هیچ کس نباید روضه بخواند، همه باید فلان کت را بپوشند این دیکتاتور می شود نماد آزادی. اینها را باید برای مردم بازگو کرد. اگر یکی از این رهبران اروپایی ثابت کند و یک برگ سند رو کند که این خانم را ما کشته‌ایم، ماهمه حرف های دروغ دیگر آنها راهم می پذیریم. واقعا در مقابل این دروغ ها چه باید گفت؟ اینها را ما باید بگوییم. شما این همه سازمان جاسوسی و این همه دستگاه شنود دارید و این همه ابزار ماهواره‌ای دارید خب برای ادعایتان یک برگ سند ارائه کنید. چرا این را ما نمی‌توانیم بگوییم؟ چرا پشت سر هم هر روز تیتر نزنیم رهبران دروغگوی اروپا؟ یکی از تکنیک‌هایی که آنها به کار می‌برند تکرار است. یک حرف را آنقدر تکرار می‌کنند که یک دروغ جا بیفتد. چرا ما برای اینکه حرف راست را جابیاندازیم از تکرار آن خجالت می کشیم و می گوییم حرف تکراری است. متاسفانه رسانه‌های ایران همه شان خجالتی هستند و یک حرف را یک بار که می‌زنند دیگر تکرار نمی‌کنند. واقعا تکرار کنید. یک حقیقت که می‌خواهد جا بیفتد صد بار باید تکرار بشود. یک بار از دید روانشناسی و یک بار از دید جامعه شناسی و یک بار از دید سیاست. یک حقیقت را انقدر تکرار کنید تا جا بیفتد. بنده اگر در صدا و سیما کاره ای بودم کشته شدن معلم سیاه پوست آمریکایی توسط پلیس که با شوکر این معلم را کشتند را 200 بار در تلویزیون ظرف 5 روز در تمام شبکه ها، بین برنامه ها و فیلم ها نشان می دادم و یک خبر و یک صدا روی آن می گذاشتم و می گفتم این است حقوق بشر آمریکایی تا برای مردم جا بیافتد و دیگر کسی تردید نکند. یک نفر در ایران فوت کرد همه شان می گویند: کشتند اما جورج فلوید را در مقابل دوربین ها کشتند و جلوی دوربین او را خفه کردند و یک کشور اروپایی نیامد بگوید ما اسم خیابان هایمان را جورج فلوید گذاشتیم. حالا برخی کشورهای اروپایی نام خیابان شان را مهسا امینی گذاشتند اما بعد از کشتن جورج فلوید یک کشور اروپایی آمریکا را تحریم نکرد و نگفت ما 5 روز روابطمان را با آمریکا قطع می کنیم. چرا ما الکن هستیم؟ برخی از روسای جمهور 5 بار پشت بلندگوهایشان به دروغ گفتند این خانم که در ارشادگاه افتاده و فوت کرده را جمهوری اسلامی ایران کشته است اما خودشان 4234 کشته در زندان هایشان داشتند. شما جلوی چشمان مردم جورج فلوید را خفه کردید و آن معلم سیاه پوست را با شوکر کشتید. مگر این معلم چه کار کرده است؟ فقط برای اشتباه رانندگی او را به قتل رساندند. یا مادری را در مقابل کاخ سفید به همراه فرزندش به قتل رساندند فقط به خاطر این که دستش را به سمت لباسش برد و فکر کردند می خواهد اسلحه در بیاورد که او را هم کشتند.روسای جمهور آمریکا و فرانسه و برخی کشورهایی که ادعا کردند که مهسا امینی توسط پلیس به قتل رسیده است یک سند ارائه کنند. سندشان کجاست؟ بعد می گویند می خواهیم هیات حقیقت یاب تشکیل دهیم. شما که از قبل قضاوت خودتان را کردید دیگر هیات حقیقت یاب چه معنایی دارد؟ آنها بی طرف نیستند و از قبل بدون اینکه سندی ارائه کنند قضاوت کردند. حقوق دانان باید بیایند و تبیین کنند که آیا دروغگویی روسای جمهور کشورهای مختلف از لحاظ حقوقی در دادگاه های بین المللی قابل پیگیری است؟ باید بگویند که آیا روسای جمهور کشورهایی که تهمت قتل به ایران زدند و آشوب ایجاد کردند آیا در دادگاه های بین المللی قابل پیگرد است؟ رسانه های کشور درباره مسائلی که در جامعه شبهه و ابهام ایجاد میکند باید با هماهنگی، روایت صادقانه قابل فهم عمومی که پیچیده و فنی نباشد را در دستور کار قرار دهند و آن را روایت کنند. برای حوادث و مواردی که شبهه اجتماعی است و در جامعه مطرح شده است اگر برای این شبهات یک روایت قابل فهم مشترک پیدا کنیم و برای مردم شرح دهیم، حتما تاثیر گذارتر است. ما در جمهوری اسلامی چیزی برای پنهان کردن از مردم نداریم اگر اشتباهی هم بوده عذرخواهی می کنیم حتی اگر مردم به پستوهای ما بروند چیزی بخواهیم به خاطر آن خجالت بکشیم نداریم ما با مردم خودمان رو راست هستیم. اگر اشتباهی هم توسط ماموران ما رخ بدهد که البته در همه جای دنیا این اتفاقات می افتد، یک نظام را شرمنده نمی کند و البته ما از آن اشتباه عذرخواهی میکنیم. برای ما جا انداخته اند که مثلا همه آقازاده ها در خارج هستند و این را به بدیهیات تبدیل کرده اند به طوری که اگر بگویم اینطور نیست همه شما موضع می گیرید و میگوید همه آقازاده ها در خارج هستند. مثلا کدامیک از فرزندان رهبر انقلاب، رئیس جمهور، رئیس مجلس، فرماندهان ارشد نظامی، رئیس دستگاه قضا، وزرای دولت در خارج هستند؟ انقدر این مسائل را مطرح می کنند که مردم باور می کنند. مثلا فسادهای مالی را طوری عنوان می کنند و می گویند که گویا فساد در ایران سیستماتیک است. آیا در کشوری که در آن فساد سیستماتیک است، آیا پرونده های فساد مالی پیگیری می شود؟ اینکه برای فسادهای مالی پرونده تشکیل می شود و پیگیری می شود نشان می دهد که فساد سیستماتیک نیست چون پرونده آن پیگیری می شود و نشان می دهد کسانی که پیگیر پرونده های فساد مالی هستند، مسئولان سالمی در نظام هستند. کسانی که فساد مالی و اقتصادی دارند، به بازپرسان و دستگاه قضا پیشنهاد رشوه می دهند و آن بازپرس سالم بوده و رشوه نگرفته است و بعد از آن نیز قاضی حکم صادر می کند و زندان بانی هم که آن مفسد را نگهبانی می کند هم سالم است. همه این ها نشان می دهد فساد سیستماتیک نیست. اگر فساد سیستماتیک بود که هیچ پرونده بزرگی با ارقام درشت بسته نمی‌شد، هیچ مجرم بزرگ اقتصادی اعدام نمی شد. اگر در کشورهای غربی یک مسئولی را به خاطر خلاف مالی بگیرند چنان به رخ ما می کشند که عدل علی را از این ها یاد بگیرید و این ها اسلام حقیقی هستند. در صورتی که ما معاون اول رئیس جمهور و برادر رئیس جمهور(زمانی که رئیس جمهور بود) و پسر رئیس مجمع تشخیص نظام را که پر نفوذترین فرد بعد از رهبری بود را گرفتیم و زندان انداختیم و جریمه اش کردیم. آیا این ها هیچ کدام دلیل بر عدالت خواهی و قاطعیت و جدیت در مقابله با فساد نیست؟ حالا اگر آن طرف دنیا کاری کنند یک غوغایی علیه ما می کنند. چند هکتار از جنگل های کالیفرنیا در آتش سوخت اما وقتی یک ساختمان پلاسکو در تهران آتش گرفت، در رسانه هایشان یک غوغایی علیه ما راه انداختند که شبکه 6 در صدا وسیما مجبور شد 20 روز حتی بیشتر، از پلاسکو پخش زنده 24 ساعته داشته باشد. آن ها همه دروغ ها را گفتند و به بهانه یک آتش سوزی خواستند بگویند که مسئولان ایران ناکارآمد هستند. 6 ماه بعد در لندن ساختمان گرانفل سوخت اصلا کسی اسم آن را می داند؟ اصلا چند بار تکرار شده است؟ در آن حادثه 79 نفر کشته شدند یعنی 4 برابر شهدای ساختمان پلاسکو. همه کشته شدگان حادثه پلاسکو به جز چند نفری که اول حادثه کشته شدند، بقیه آتش نشان بودند. یعنی آتش نشان های ایرانی هم کارآمدتر بودند و زودتر رسیدند و هم بر اساس تربیت اسلامی فداکار بودند و خودشان را سپر بلای مردم کردند اما در انگلیس یک آتش نشان هم کشته نشد چون جرات به آتش زدن نداشتند و 4 برابر هم کشته دادند فقط مردم کشته شدند. حالا اگر کسی ناکارامد است، کیست؟ در کالیفرنیا 1 میلیون و 390 هزار هکتار جنگل در سال 2020 در آتش سوخت و 6 هزار و 500 خانه در پی این آتش سوزی سوخت و خاکستر شد و صدها خودرو سوخت و ده ها نفر کشته شدند. 46 روز این آتش سوزی ادامه داشت و ابرقدرت جهان توانایی مهار آتش سوزی را نداشت. حتی زندانی هایشان را با تشویق آزادی و تخفیف مجازات به کار گرفتند تا آتش را خاموش کنند که باز هم موفق نشدند و به نظرم اخر هم باران آتش را خاموش کرد اما با وجود این افتضاح بزرگ هیچ کس احساس نمی کند آمریکا ناکارآمد است اما ما یک ساختمانمان که آتش گرفت فریاد زدند که مهندسی شان ایراد دارد، مدیریت ندارند و ناکارآمد هستند و ما هم القات آنها را می پذیریم و با هم در می افتیم. در آتش سوزی جنگل های کالیفرنیا 3 درصد خاک یکی از بزرگترین ایالت های آمریکا در آتش سوخت که خیلی است.ما مثل آنها دروغ گو نیستیم که فوت آن خانم را تبدیل کردند به قتل و آن همه هیایو راه انداختند این آمارها را ما نساخته ایم. الان در سایت های آمریکا بروید بزنید آتش سوزی 2020 کالیفرنیا، این ارغام را خودشان منتشر کرده اند اما نمی گذارند همه دنیا روی این اخبار متمرکز شوند.